Page 101 - 22-0320 ebook
P. 101
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๗ ฉบัับัที่่� ๑ มกราคม-เมษายน ๒๕๖๕
ศาสตราจารย์์กิิตติคุุณ ดร.ชลดา เรืองรักิษ์์ลิขิิต 93
แจ้งว่าอิเหนาไปหลงรัก ทำ้�ตำ�าศึักดิ�ข้นเล้�ย่งเค้ย่งคู่
จะให้น้องได้ครองกับระตู ไมั่เกรงกูผูู้้เป็นอัย่กา
จำาจะก่อเหตุเภทำภัย่ ให้มัันได้โทำมันัสสหัสสา
คิดแล้วสำาแดงเดช่า เหาะระเห็จลงมัาในเทำ้�ย่งค้น
( เร่�องอิเหนัา พระราชนัิพนัธ์์รัชกาลท่� ๒, ๒๕๑๔ : ๒๓๑)
ปะตาระกาหลาวางแผู้นลงโทำษอิเหนาด้วย่การ “ก่อเหตุเภทำภัย่” ค้อ ลักภาพวาดของ
นางบุษบาในเคร้�องทำรงเต็มัทำ้�ไปจากช่่างวาดของจรกา เหล้อเพ้ย่งภาพนางบุษบาไมั่ได้ทำรงเคร้�องไปให้
จรกา ทำันทำ้ทำ้�จรกาเห็นภาพบุษบาก็หลงรักจนสู่ขอนางได้สำาเร็จ ปะตาระกาหลาซึ่ึ�งไมั่ช่อบใจทำ้�จะให้
นางบุษบาอภิเษกกับจรกาซึ่ึ�งตำ�าศึักดิ�กว่าก็แปลงกาย่เป็นกวางทำอง หลอกล่อวิหย่าสะกำาให้ตามัไป
จนพบภาพวาดน้�ขณะออกเทำ้�ย่วป่า เพ้ย่งเห็นภาพวาดบุษบา วิหย่าสะกำาก็สลบด้วย่ความัรัก เมั้�อกลับ
ถูึงเมั้องก็ครำ�าครวญ่หาแต่นางในภาพวาดและทำูลทำ้าวกะหมัังกุหนิงอย่่างหมัดอาลัย่ตาย่อย่ากว่า
“อันความัทำ้�ทำุกข์ทำนน้�พ้นคิด เห็นจะวาย่ช่้วิตเป็นแมั่นมัั�น” แมั้ทำ้าวกะหมัังกุหนิงทำราบว่านางในภาพวาด
ค้อบุษบาและทำ้าวดาหาได้ย่กนางแก่จรกาแล้ว แต่ก็ย่ังส่งทำูตไปสู่ขอนางบุษบาจากทำ้าวดาหาอ้ก โดย่
คิดว่าหากทำ้าวดาหาไมั่ย่อมัย่กนางบุษบาให้ก็จะทำำาสงครามัช่ิงนาง เมั้�อทำ้าวดาหาไมั่ย่ินย่อมัย่กให้
ทำ้าวกะหมัังกุหนิงก็ประกาศึทำำาศึึกกับดาหาทำันทำ้
จากทำ้�กล่าวมัาเห็นช่ัดเจนว่าศึึกกะหมัังกุหนิงเกิดจากการวางแผู้นอย่่างแย่บย่ลของ
ปะตาระกาหลาทำ้�ประสงค์จะลงโทำษอิเหนาด้วย่การสร้างความัขัดแย่้งระหว่างเมั้องจนเกิดเป็นสงครามั
โดย่ใช่้ความังามัของนางบุษบาเป็นต้นเหตุ ทำั�งน้�เพราะปะตาระกาหลาหวังว่าผู้ลของสงครามัจะนำา
ความัทำุกขเวทำนาให้เกิดแก่อิเหนาอย่่างแสนสาหัส เร้�องดังกล่าวน้�จะเป็นอย่่างไร ผูู้้เข้ย่นจะกล่าวต่อไป
๒. ความัรักหลากหลาย์มัิติในตอนศึึกกะหมัังกุหนิง ตอนศึึกกะหมัังกุหนิงน้�สะทำ้อนให้เห็น
ความัรักหลากหลาย่มัิติของตัวละครต่าง ๆ ในเร้�องได้อย่่างช่ัดเจน ผูู้้เข้ย่นจะขอกล่าวถูึงความัรัก
ดังกล่าวในช่่วงก่อนศึึกกะหมัังกุหนิงจะยุ่ติลงดังน้�
๒.๑ ความัรักศึักดิ�ศึรีขิองกษ์ัตริย์์วงศึ์เทวา กษัตริย่์วงศึ์เทำวาซึ่ึ�งเป็นพ้�น้องกัน ๔ พระองค์
ต่างปกครองเมั้องทำั�ง ๔ ซึ่ึ�งได้แก่ กุเรปัน ดาหา กาหลัง และสิงหัดส่าหร้ อย่่างเข้มัแข็งและมั้ความั
สมััครสมัานสามััคค้กัน จึงมั้อำานาจมัากและมั้เมั้องขึ�นจำานวนมัาก ทำำาให้ศึัตรูย่ากจะทำำาอันตราย่ได้
ในกรณ้ของทำ้าวดาหามัิได้หวั�นเกรงคำาขู่ของทำ้าวกะหมัังกุหนิงทำ้�ว่าจะย่กทำัพมัาต้ดาหาหากทำ้าวดาหา
ไมั่ย่กบุษบาให้ตามัคำาขอ โดย่ตรัสตอบว่า “จะณรงค์สงครามัก็ตามัใจ” หลังจากนั�นก็ให้แจ้งข่าวการศึึก
ไปย่ังทำั�ง ๓ เมั้องเพ้�อให้ช่่วย่รับมั้อข้าศึึก เพราะรักศึักดิ�ศึร้ของกษัตริย่์วงศึ์เทำวา ทำ้าวกุเรปันจึงมั้หนังส้อ
