Page 105 - 22-0320 ebook
P. 105
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๗ ฉบัับัที่่� ๑ มกราคม-เมษายน ๒๕๖๕
ศาสตราจารย์์กิิตติคุุณ ดร.ชลดา เรืองรักิษ์์ลิขิิต 97
๒.๔.๒ ความัรักของอิเหนาทำ้�มั้ต่อช่าย่าทำั�งสามั ขณะครองคู่กับช่าย่าทำั�งสามั ค้อ
จินตะหราวาต้ มัาหย่ารัศึมั้ และสการะวาต้ ทำ้�เมั้องหมัันหย่า อิเหนาก็ไมั่เคย่คิดรักหญ่ิงอ้�นอ้กแมั้แต่บุษบา
ผูู้้เป็นคู่ตุนาหงัน เพราะตอนนั�นอิเหนาย่ังไมั่เคย่เห็นบุษบาเลย่ ทำั�งคิดว่าจินตะหรางามักว่าหญ่ิงใดและ
ตนจะอยู่่ครองคู่กับนางไปตลอดช่้วิต แมั้อิเหนาได้รับหนังส้อจากทำ้าวกุเรปันซึ่ึ�งเร้ย่กให้ตนกลับกุเรปัน
ถูึง ๒ ครั�ง แต่ก็ผู้ัดผู้่อนเร้�อย่มัาจนถูึงครั�งทำ้� ๓ ทำ้�ได้รับหนังส้อจากทำ้าวกุเรปันให้กลับนครเพ้�อเตร้ย่มัตัว
อภิเษกกับบุษบา อิเหนาก็กล่าวแก่ย่าสาเป็นการฝ่ากคำาพูดบอกตัดบุษบาอย่่างไมั่ไย่ด้เพ้�อให้ย่าสา
กราบทำูลทำ้าวกุเรปันว่า
อนึ�งทำ้าวดาหาเห็นจะรู้ ว่าเรามัาอยู่่กับจินตะหรา
น่าจะแค้นเค้องขัดอยู่่อัตรา ไหนจะให้บุษบานงเย่าว์
ข้าคิดใคร่ครวญ่ดูถู้วนถู้� ถูึงไปก็เส้ย่ทำ้เส้ย่เปล่าเปล่า
ย่าสาจงนำาเอาคำาเรา ไปกราบทำูลผู้่านเกล้าเหมั้อนวาจา
อันการทำ้�จัดแจงไว้ อย่่ามั้อาลัย่เลย่กับข้า
แมั้นใครมัาขอบุษบา จงให้ตามัปรารถูนาเขานั�น
( เร่�องอิเหนัา พระราชนัิพนัธ์์รัชกาลท่� ๒, ๒๕๑๔ : ๒๑๒)
ระหว่างเดินทำัพจากเมั้องหมัันหย่าไปย่ังเมั้องดาหาเพ้�อช่่วย่ทำำาศึึก อิเหนาช่มัธ์รรมัช่าติ
และหวนรำาลึกถูึงช่าย่าทำั�งสามัทำ้�เมั้องหมัันหย่าด้วย่ความัอาลัย่รัก ดังปรากฏในบทำช่มัธ์รรมัช่าติทำ้�มั้การ
เล่นคำาอย่่างไพเราะย่ิ�ง โดย่ขึ�นต้นบทำว่า
ว่าพลางทำางช่มัคณานก โผู้นผู้กจับไมั้อึงมั้�
เบญ่จวรรณจับวัลย่์ช่าล้ เหมั้อนวันพ้�ไกลสามัสุดามัา
นางนวลจับนางนวลนอน เหมั้อนพ้�แนบนวลสมัรจินตะหรา
จากพรากจับจากจำานรรจา เหมั้อนจากนางสการะวาต้
ฯลฯ
( เร่�องอิเหนัา พระราชนัิพนัธ์์รัชกาลท่� ๒, ๒๕๑๔ : ๓๑๖)
จากทำ้�กล่าวมัาสรุปได้ว่าศึึกกะหมัังกุหนิงเป็นสาเหตุทำ้�ทำำาให้อิเหนาอยู่่ห่างไกลจากช่าย่า
ทำั�งสามัเป็นครั�งแรก และแสดงความัรักความัอาลัย่ทำ้�มั้ต่อนางทำั�งสามัอย่่างเห็นเด่นช่ัด
