Page 106 - 22-0320 ebook
P. 106
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๗ ฉบัับัที่่� ๑ มกราคม-เมษายน ๒๕๖๕
98 บทละครในเร่�องอิเหนา ตอนศึึกกะหมัังกุหนิง
๒.๕ ความัรักฉันหญิิงกับชาย์ ได้แก่ ความัรักทำ้�ช่าย่าทำั�งสามัของอิเหนามั้ต่ออิเหนา
๒.๕.๑ ความัรักของจินตะหราทำ้�มั้ต่ออิเหนา จินตะหราทำราบด้ว่าตนเองตำ�าศึักดิ�กว่า
อิเหนาและบุษบา แต่เมั้�ออิเหนาให้สัญ่ญ่าว่าจะอยู่่กับนางทำ้�เมั้องหมัันหย่าไปจนตลอดช่้วิต จะไมั่จาก
นางไปไหน นางก็หลงเช่้�อ แมั้กระนั�นก็ย่ังหวาดระแวงตลอดเวลาว่าอิเหนาน่าจะตัดบุษบาผูู้้เป็นคู่
ตุนาหงันเดิมัไมั่ขาด เมั้�ออิเหนาลานางไปช่่วย่ทำำาศึึกทำ้�เมั้องดาหา นางจึงหวั�นใจว่าอิเหนาจากนางไปแล้ว
ก็คงจะไมั่กลับมัาหานางอ้กเหมั้อนดังกระแสนำ�าทำ้�ไหลผู้่านเลย่ไปแล้วจะไมั่ไหลทำวนกลับ นางจึงตัดพ้อ
อิเหนาว่าใจของอิเหนาคงย่ังต้องการกลับไปหาบุษบาซึ่ึ�งคู่ควรเหมัาะสมักันเพราะมั้ศึักดิ�ทำัดเทำ้ย่มักัน
ทำำาให้อิเหนาต้องกล่าวย่้นย่ันว่าตนตัดขาดบุษบาแล้ว และนางก็มั้คู่หมัั�นใหมั่แล้ว ดังน้�
พระจะไปดาหาปราบข้าศึึก หร้อรำาลึกถูึงคู่ตุนาหงัน
ด้วย่สงครามัในจิตย่ังติดพัน จึงบิดผู้ันพจนาไมั่อาลัย่
ไหนพระผู้่านฟ้้าสัญ่ญ่าน้อง จะปกป้องครองความัพิสมััย่
ไมั่นิราศึแรมัร้างห่างไกล จนบรรลัย่มัอดมั้วย่ไปด้วย่กัน
พระวาจาน่าเช่้�อเป็นพ้นนัก จึงหลงรักภักด้ไมั่เด้ย่ดฉันทำ์
พาซึ่้�อสุจริตคิดสำาคัญ่ หมัาย่หมัั�นว่าเมัตตาปราน้
มัิรู้มัาอาภัพกลับกลาย่ จะหล้กเล้�ย่งเบ้�ย่งบ่าย่หน่าย่หน้
ย่ังสมัคำาสัญ่ญ่าทำ้�พาทำ้ ก้�ร้อย่ปีพระจะกลับค้นมัา
ฯลฯ
แล้วว่าอนิจจาความัรัก พึ�งประจักษ์ดั�งสาย่นำ�าไหล
ตั�งแต่จะเช่้�ย่วเป็นเกล้ย่วไป ทำ้�ไหนเลย่จะไหลค้นมัา
สตร้ใดในพิภพจบแดน ไมั่มั้ใครได้แค้นเหมั้อนอกข้า
ด้วย่ใฝ่่รักให้เกินพักตรา จะมั้แต่เวทำนาเป็นเน้องนิตย่์
โอ้ว่าน่าเส้ย่ดาย่ตัวนัก เพราะเช่้�อลิ�นหลงรักจึงช่ำ�าจิต
จะออกช่้�อล้อช่ั�วไปทำั�วทำิศึ เมั้�อพลั�งคิดผู้ิดแล้วจะโทำษใคร
ฯลฯ
เมั้�อนั�น พระสุริย่์วงศึ์เทำวัญ่อสัญ่หย่า
ปลอบนางพลางเช่็ดช่ลนา ดวงย่ิหวาอย่่าทำรงโศึก้
