Page 46 - 22-0722 EBOOK
P. 46
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๖ ฉบัับัที่่� ๓ กัันยายน-ธัันวาคม ๒๕๖๔
36 แนวคิิดการกินอาหารอย่่างไรกาย่ใจเป็็นสุุข
ตามีตารางข้างต้นั หนั�วยตวงวัดที�ใช้เป็นัหนั�วยที�ใช้ในัครัวเรือนั เช�นั ทัพุพุี ช้อนักินัข้าว
แก้ว ยกเว้นัผลไมี้ แนัะนัำาเป็นัส�วนั
ลักษัณะ ชนัิด และประเภทอาหารที�ควรกินั เป็นัไปตามีสภาพุทางภ่มีิศาสตร์ สภาพุอากาศ
ของแต�ละท้องถีิ�นัหรือภาคของประเทศไทย ซึ่่�งมีีภ่เขาส่งทางภาคเหนัือ มีีแมี�นัำ�าหลายสายไหลลงมีาส่�
ภาคกลางที�ราบลุ�มี รวมีเป็นัแมี�นัำ�าเจ้าพุระยาออกส่�ทะเล ส�วนัทางภาคใต้มีีทะเลทั�ง ๒ ฝึั�ง แต�ทุกพุื�นัที�
สามีารถีปล่กข้าวเป็นัหลัก จ่งมีีข้าวกินัประกอบอาหารคาว อาหารว�าง และอาหารหวานัที�หลากหลาย
ตามีแต�ละภ่มีิภาค โดยอาจกินัข้าวเจ้าในัภาคกลาง กินัข้าวเหนัียวในัภาคเหนัือและภาคตะวันัออก
เฉีียงเหนัือ กินัขนัมีจีนัที�ทำาจากแป้งข้าวและกินัข้าวยำาทางภาคใต้ อาหารว�างและอาหารหวานัก็อาจ
ทำาจากข้าวหรือแป้งข้าวอีกด้วย นัับเป็นัแหล�งพุลังงานัของร�างกาย ส�วนัอาหารโปรตีนันัั�นัได้จากปลานัำ�าจืด
ปลาทะเล และยังมีีหมี่ เป็ด ไก� ประกอบเป็นัอาหารคาวที�มีีผักร�วมีในัการปรุงแต�งรสชาติเสริมีกินั
รวมีกันั เช�นั นัำ�าพุริกกะปิ ปลาท่ทอดกับผักสดชนัิดต�าง ๆ ในัภาคกลาง นัำ�าพุริกอ�องในัภาคเหนัือ นัำ�าพุริก
ปลาร้าในัภาคอีสานั นัำ�าพุริกกุ้งสดในัภาคใต้ ส�วนัวิตามีินัและเกลือแร�ต�าง ๆ ได้จากผักผลไมี้ตามีฤด่กาล
ของประเทศไทยเรา ซึ่่�งมีีมีากมีายหลากหลายชนัิด นัิยมีใช้ประกอบอาหารในัลักษัณะสมีุนัไพุรที�มีี
สรรพุคุณทางยา ทำาให้อาหารไทยเป็นัอาหารที�สามีารถีกินัเพุื�อช�วยเสริมีภ่มีิคุ้มีกันัและช�วยต�อต้านั
เชื�อโรคต�าง ๆ ได้อีกด้วย ขอยกตัวอย�าง ๓ กลุ�มี คือ กลุ�มีเสริมีภ่มีิคุ้มีกันั เช�นั พุล่คาวหรือผักคาวตอง
เห็ดต�าง ๆ ตรีผลา กลุ�มีที�มีีวิตามีินัซึ่ีและสารต้านัออกซึ่ิเดชันัส่ง เช�นั ดอกขี�เหล็ก มีะระขี�นัก และกลุ�มี
ที�มีีสารสำาคัญในัการป้องกันัการติดเชื�อไวรัส เช�นั พุล่คาวหรือผักคาวตอง กะเพุรา หอมีแดง หอมีหัวใหญ�
มีะรุมี ใบหมี�อนั ดังนัั�นั การที�อาหารไทยมีีส�วนัประกอบหลายอย�าง นัอกจากจะทำาให้มีีรสชาติเฉีพุาะ
ท้องถีิ�นัแล้ว ยังมีีผลดีต�อสุขภาพุร�างกายอีกด้วย
๔. อาหารกับกาย่สุัมพันธ์์กันอย่่างไร
การที�ร�างกายดำาเนัินัชีวิตอย่�ได้ ต้องประกอบด้วยระบบการย�อยอาหารที�กินัเข้าไป
กับระบบหายใจระดับเซึ่ลล์ร�วมีกันั โดยมีีนัำ�าเป็นัส�วนัที�สำาคัญส�วนัหนั่�งในัการทำาให้เกิดกระบวนัการ
ผสมีผสานัทั�ง ๒ ระบบเป็นักระบวนัการเมีแทบอลิซึ่่มี อันัเป็นัผลรวมีของปฏิิกิริยาทั�งหมีดที�เกิดข่�นัในั
สิ�งมีีชีวิต รวมีทั�งร�างกายของคนั เพุื�อทำาให้เกิดการเปลี�ยนัแปลงของเคมีีและพุลังงานัเป็นั ๒ กระบวนัการ
คือ การสังเคราะห์ (การใช้พุลังงานัเสริมีสร้างร�างกาย) และการสลาย (การใช้พุลังงานัในัการทำางานั
ของร�างกาย) ดังนัั�นั จ่งจำาเป็นัต้องเลือกกินัอาหารให้เหมีาะสมีกับความีต้องการของร�างกายในัแต�ละ
ช�วงอายุและเพุศ แต�ถี้าหากร�างกายได้รับสารอาหารไมี�เหมีาะสมี ก็จะเกิดภาวะโภชนัาการที�ไมี�ดีหรือ
“ทุพุโภชนัาการ” ทำาให้ร�างกายขาดอาหารหรือได้รับอาหารบางชนัิดมีากเกินัไป ตัวอย�างเช�นั การที�
