Page 164 - PDF File วารสารราชบัณฑิตยสภา
P. 164
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีที� ๔๘ ฉบัับัที� ๒ พัฤษภาคม-สิิงหาคม ๒๕๖๖
152 การพััฒนาและการประยุุกต์์ใช้้พัอลิเมอร์ฐานกลีเซอรอลและไทรกลีเซอไรด์์
ภาพัที� ๓ แผนภาพการัสังเครัาะห์พอลิเอสเตอรั์จากกรัดซิทรัิกและกลีเซอรัอล เมื�อเส้นป็รัะ ----
แสดงโครังข่ายที�เชีื�อมเป็็นรั่างแห (ดัดแป็ลงจาก Halpern, 2014: 1470)
(ค) กรัดซักซินิก (succinic acid) กรัดซักซินิกเป็็นกรัดที�มีหมู่คารั์บอกซิลิกสองหมู่ (dicarboxylic
acid) ใชี้กรัดซักซินิกเป็็นสารัตั�งต้นในอุตสาหกรัรัมการัผลิตเรัซินพอลิเมอรั์ที�ย่อยสลายได้ตามธัรัรัมชีาติ
กรัดซักซินิกเกิดได้ตามธัรัรัมชีาติในวัฏิจักรัของกรัดไทรัคารั์บอกซิลิก และเกิดจากกรัะบวนการัหมักใน
กลีเซอรัอลดิบโดยแบคทีเรัียกลุ่มที�เจรัิญในสภาวะไรั้อากาศั (anaerobic bacteria) เชี่น Anaerobiospirillum
succiniciproducens ได้รั้อยละของกรัดซักซินิกสูง (Lee, 2001: 41) กรัะบวนการัแป็รัสภาพทางชีีวภาพ
(biotransformation) เมื�อใชี้กลีเซอรัอลดิบเป็็นสารัตั�งต้นนั�น พบว่า แบคทีเรัียสายพันธัุ์ Basfia
succiniciproducens DD1 สามารัถุผลิตกรัดซักซินิกได้ (Scholten, 2009: 1947) ซ่�งวิธัีการันี�มีความเสถุียรั
รัาคาน่าสนใจ และไม่มีการัป็นเป็้�อนของแบคทีเรัียก่อโรัค
(ง) พอลิไฮดรัอกซีแอลคาโนเอต (polyhydroxyalkanoates) หรัือ PHAs) เป็็นพอลิเอสเตอรั์เชีิง
ป็รัะกอบที�เกิดจากการัสังเครัาะห์ตามธัรัรัมชีาติโดยแบคทีเรัีย ทำหน้าที�เป็็นแหล่งพลังงานเคมีสำรัองในเซลล์
ของแบคทีเรัีย รัวมทั�งเกิดจากเป็ลี�ยนรัูป็โดยจุลินทรัีย์ในกรัะบวนการัหมักน้�าตาลหรัือไขมัน น ำพอลิไฮดรัอกซี
แอลคาโนเอตไป็คัดแยก ทำให้บรัิสุทธัิ� และพัฒนาเป็็นพอลิเมอรั์ชีีวภาพต่อไป็ เพื�อทดแทนพอลิเมอรั์จาก
แหล่งเชีื�อเพลิงฟิอสซิล แบคทีเรัียสายพันธัุ์ Alcaligenes eutrophus สามารัถุสังเครัาะห์พอลิไฮดรัอกซีบิวทีเรัต
[poly(hydroxy butyrate)] หรัือ PHB) ได้จากแอซิทิลโคเอนไซม์เอ (acetyl-CoA) ในเมแทบอลิซ่มรั่วมกับ
เอนไซม์อื�นได้เป็็นสายโซ่พอลิไฮดรัอกซีบิวทีเรัตได้ผลผลิตถุ่งรั้อยละ ๙๐ เมื�อเทียบกับมวลชีีวภาพของแบคทีเรัีย
(Lee, 1996: 1) แบคทีเรัียสายพันธัุ์ Paracoccus denitrificans และ Cupriavidus necator JMP 134 ใชี้
กลีเซอรัอลดิบเป็็นแหล่งคารั์บอน ได้พอลิไฮดรัอกซีบิวทีเรัตที�มีสมบัติไม่แตกต่างจากการัผลิตโดยใชี้กลูโคส
เป็็นสารัตั�งต้น แต่ถุ้ากลีเซอรัอลดิบมีป็รัิมาณโซเดียมคลอไรัด์ป็นเป็้�อนมาก จะทำให้พอลิเอสเตอรั์ที�ผลิตได้มี
ป็รัิมาณน้อยลง (Mothes, 2007: 475) ทั�งนี� การัใชี้แบคทีเรัียเชีื�อผสมที�เหมาะสมจะชี่วยลดป็ัญหาดังกล่าว
สามารัถุย่อยสลายพอลิไฮดรัอกซีแอลคาโนเอตได้โดยจุลินทรัีย์ในดิน เกิดเป็็นคารั์บอนไดออกไซด์และน้�าเป็็น
ผลิตภัณฑ์์สุดท้าย
