Page 17 - 46-2
P. 17
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๖ ฉบัับัที่่� ๒ พฤษภาคม–สิิงหาคม ๒๕๖๔
รองศาสตราจารย์์ ดร.วนิิดา ขำำาเขำีย์ว 9
การ์ที่ี�ดาซายน์เช่�อมโยงกับโลกและสิ�งอ่�น ๆ จนนำาไป็ส้่การ์สร์�างสร์ร์ค์โคร์งการ์ติ่าง ๆ ให�แก่โลก
เพีร์าะดาซายน์มีองค์ป็ร์ะกอบสำาคัญ ๓ ป็ร์ะการ์ ค่อ (Stumpf, 2007 : 506–507)
๑. ความเข้าใจ (understanding) เป็็นธิร์ร์มชาติิอย่างหนึ�งของดาซายน์และความเข�าใจ
ในความหมายของไฮเดกเกอร์์นี�มีความแติกติ่างจากความหมายโดยที่ั�วไป็ และที่ฤษฎีีอ่�น ๆ จึงไม่
เกี�ยวกับเหติุผู้ลและที่ฤษฎีีใด ๆ แติ่เป็็นวิถีที่างขั�นพี่�นฐานของดาซายน์ในการ์เข�าใจตินเองและสิ�งอ่�น ๆ
ติลอดจนเห็นความเช่�อมโยงของการ์กร์ะที่ำาและสิ�งติ่าง ๆ ที่ี�เกิดขึ�นในทีุ่ก ๆ วัน ความเข�าใจเป็็นส่วนหนึ�ง
ในความมีอย้่ของดาซายน์ ดังนั�น ดาซายน์ติ�องยอมร์ับในความมีอย้่ของสัติหร์่อภาวะร์วม (Being)
ก่อนภาวะย่อย (being) (Inwood, 2019 : 44–46) ซึ�งสัติหร์่อภาวะร์วมติามที่ัศนะของไฮเดกเกอร์์
ค่อ ความมีอย้่ ความเป็็นอย้่ของสร์ร์พีสิ�ง และเป็็นภาวะที่ี�คำ�าป็ร์ะกันให�ดาซายน์เป็็นติัวของติัวเอง
อย้่ได� ส่วนสัติที่ี�เป็็นภาวะย่อยโดยที่ั�วไป็ติามความหมายของไฮเดกเกอร์์ ค่อสิ�งที่ี�มีอย้่แติ่ละหน่วยย่อย
ซึ�งมีอย้่จร์ิงในสถานที่ี�ใดที่ี�หนึ�ง มีอย้่ในช่วงเวลาใดเวลาหนึ�ง และที่ำาให�ภาวะนั�นเป็็นอัติถิภาวะซึ�งค่อ
ดาซายน์ ความเข�าใจจึงเป็็นส่วนที่ี�ที่ำาให�ดาซายน์มีอย้่หร์่อดำาร์งอย้่ในโลก และช่วยให�สามาร์ถจัดการ์
ความมีอย้่ของตินให�ดำาร์งอย้่ได�ด�วยตินเอง จึงที่ำาให�ดาซายน์เป็็นติัวของติัวเองได�
อย่างไร์ก็ติาม นอกจากความเข�าใจแล�ว ไฮเดกเกอร์์ยังให�ความสำาคัญในด�านการ์ติีความ
เพีร์าะมีความสัมพีันธิ์กับความเข�าใจ ขั�นติอนการ์ติีความมาจากติัวดาซายน์เอง จนเป็็นความเข�าใจที่ี�
ที่ำาให�ไป็กร์ะที่ำาบางอย่างกับสิ�งติ่าง ๆ ติามที่ี�เข�าใจ โดยกร์ะที่ำาในฐานะที่ี�เป็็นสิ�งที่ี�พีร์�อมใช� (ready-to-
hand) ฉะนั�น การ์ที่ี�ดาซายน์พีบเห็นสิ�งติ่าง ๆ ในโลก จึงติ�องมีสติิเม่�อเวลาจัดการ์กับมัน เพีร์าะความ
สัมพีันธิ์ร์ะหว่างดาซายน์กับวัติถุหร์่อเคร์่�องม่อเหล่านั�นนำามาซึ�งความสัมพีันธิ์ที่ี�เกี�ยวพีันกันที่ั�งหมด
๒. อาริมณ์์ (mood) อาร์มณ์์เป็็นส่วนหนึ�งของดาซายน์ และสามาร์ถที่ำาให�ดาซายน์เห็น
ความจร์ิงได� ดังนั�น การ์ที่ี�จะศึกษาในเร์่�องอาร์มณ์์ควร์ศึกษาในฐานะที่ี�เป็็นสิ�งที่ี�เกี�ยวข�องกับดาซายน์และ
ร์วมอย้่ในดาซายน์จึงไม่ควร์ศึกษาอาร์มณ์์ในแบบนามธิร์ร์ม ค่อแยกออกมาจากดาซายน์ อาร์มณ์์เป็็น
สภาวะที่ี�มีผู้ลติ่อดาซายน์เม่�อมีการ์เผู้ชิญหน�ากับสิ�งแวดล�อม ซึ�งอาจมีที่ั�งความสิ�นหวังหร์่อความป็ล่�มป็ีติิ
แติ่อาร์มณ์์ที่ั�งหลายเหล่านี�ก็นำามาซึ�งความวิติกกังวล (anxiety) ซึ�งสามาร์ถเป็ิดเผู้ยความเป็็นมนุษย์
และจะเกิดขึ�นเม่�อดาซายน์ขาดสติิในความมีอย้่หร์่อในที่างอัติถิภาวะของติน อาร์มณ์์จึงมิได�เป็็นเพีียงแค่
ความร์้�สึกเที่่านั�น หากแติ่สามาร์ถที่ี�จะบอกได�ถึงภาวะความมีอย้่ของโลกและมนุษย์ อีกที่ั�งยังเป็็นที่าง
ที่ี�เป็ิดให�มนุษย์เห็นโลกได�โดยติร์ง มนุษย์มีส่วนร์่วมกับโลกได�ก็โดยผู้่านที่างอาร์มณ์์
2/12/2565 BE 14:43
_22-0789(001-019)1.indd 9 2/12/2565 BE 14:43
_22-0789(001-019)1.indd 9
