Page 107 - 45-3
P. 107

วารสารราชบััณฑิิตยสภา
                                              ปีีที่่� ๔๕ ฉบัับัที่่� ๓  กัันยายน-ธัันวาคม ๒๕๖๓

                 ศาสตราจารย์์ ดร.สักกมน เทพหััสดิน ณ อย์ุธย์า และ ดร.ลักษิิกา งามวงศ์ลำ�าเลิศ     99


                 บทนำา

                          ผ่่กแลิะผ่ลิไม้เป็นแหลิ่งของสารอาหารท่�สำาค่ญหลิายชนิด ได้แก่ วิต์ามิน แร่ธาต์ุ แลิะ
                 คาร์โบไฮเดรต์ อ่กท่�งย่งเป็นแหลิ่งของกากใยแลิะสารเคม่พฤกษภูาพ (phytonutrients) หลิายชนิด

                 ท่�เป็นประโยชน์ต์่อร่างกาย สารประกอบฟีีนอลิิก (phenolic compounds) เป็นสารเคม่พฤกษภูาพ
                 ชนิดหน่�งท่�ม่อยู่มากในผ่่กแลิะผ่ลิไม้   ท่�งน่�สารประกอบด่งกลิ่าวสามารถแบ่งออกได้เป็นหลิากหลิายกลิุ่ม

                 ต์ามลิ่กษณะโครงสร้างทางเคม่ ได้แก่ กรดฟีีนอลิิก (phenolic acids) ฟีลิาโวนอยด์ (flavonoids)
                 แทนนิน (tannins) คูมาริน (coumarins) ลิิกนิน (lignins) ควิโนน (quinones) สต์ิลิบ่น (stilbenes)

                 เคอร์คูมินอยด์ (curcuminoids) แลิะพอลิิฟีีนอลิ (polyphenols) ชนิดอื�น ๆ กรดฟีีนอลิิกแลิะ
                 ฟีลิาโวนอยด์เป็นกลิุ่มท่�พบมากท่�สุดในผ่่กแลิะผ่ลิไม้ (André et al., 2009; Gan et al., 2019;

                 Ruiz-Ruiz et al., 2020; Soares et al., 2016; Villarreal-García et al., 2016) แม้ว่าสารประกอบ
                 ฟีีนอลิิกเหลิ่าน่�จัะม่บทบาทหน้าท่�หลิากหลิาย เช่น ด่งดูดความสนใจัของแมลิงให้มาผ่สมเกสร

                 ส่งส่ญญาณแลิะป้องก่นพืชจัากอ่นต์ราย ควบคุมการเจัริญเต์ิบโต์แลิะพ่ฒนาการของพืช แลิะช่วย
                 ดูดซิ่บแสง (Berni et al., 2019; Bhattacharya et al., 2010) แต์่สมบ่ต์ิเชิงหน้าท่�ท่�สำาค่ญท่�สุด

                 ของสารประกอบฟีีนอลิิกต์่อมนุษย์คือฤทธิ�ต์้านอนุมูลิอิสระ นอกจัากน่� สารประกอบฟีีนอลิิกย่งม่
                 ประโยชน์ต์่อสุขภูาพในแง่อื�น ๆ อ่กมาก เช่น ลิดการต์ิดเชื�อ ลิดการอ่กเสบ ลิดความเส่�ยงต์่อการเกิด

                 โรคหลิอดเลิือดแลิะห่วใจั แลิะลิดความเส่�ยงต์่อการเกิดโรคมะเร็ง (Bondonno et al., 2019; Ezzat
                 et al., 2018; Gan et al., 2019; Musa et al., 2008; Nepk et al., 1999; Septembre-Malaterreb

                 et al., 2018)
                          ปัจัจัุบ่น น่กวิจั่ยจัำานวนมากสนใจัเก่�ยวก่บการเพิ�มปริมาณสารประกอบฟีีนอลิิกในผ่ลิิต์ผ่ลิ

                 ทางการเกษต์ร ท่�งน่�ปัจัจั่ยสำาค่ญของการเปลิ่�ยนแปลิงปริมาณสารประกอบฟีีนอลิิกคือสภูาพแวดลิ้อม
                 ท่�งระหว่างกระบวนการเพาะปลิูกแลิะการจั่ดเก็บ สภูาพแวดลิ้อมท่�ทำาให้พืชเกิดความเคร่ยด เช่น แสง

                 ความร้อน ศั่ต์รูพืช ความเค็ม ความแห้งแลิ้ง จัะกระต์ุ้นให้พืชส่งเคราะห์สารเมแทบอไลิต์์ทุต์ิยภููมิ
                 (secondary metabolites) รวมถ่งสารประกอบฟีีนอลิิกได้มากข่�น (de la Rosa et al., 2019;

                 Król et al., 2014; Saetung et al., 2017; Wilawan et al., 2019; Zhao, 2015) เมื�อเปร่ยบเท่ยบก่บ
                 ปัจัจั่ยแวดลิ้อมอื�น ๆ แสงซิ่�งเป็นคลิื�นแม่เหลิ็กไฟีฟี้า เป็นปัจัจั่ยท่�สามารถความคุมได้ง่าย อ่กท่�งม่ความ

                 สำาค่ญต์่อการผ่ลิิต์สารเมแทบอไลิต์์ปฐมภููมิ (primary metabolites) ซิ่�งเป็นผ่ลิผ่ลิิต์ท่�ได้จัากการ
                 ส่งเคราะห์แสง (photosynthesis) แลิะม่ความสำาค่ญต์่อการเปลิ่�ยนแปลิงส่ณฐานของพืช (Hossen,










                                                                                                  19/1/2565 BE   08:52
       _21-0851(097-113)5.indd   99                                                               19/1/2565 BE   08:52
       _21-0851(097-113)5.indd   99
   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112