Page 125 - 22-0320 ebook
P. 125
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๗ ฉบัับัที่่� ๑ มกราคม-เมษายน ๒๕๖๕
รองศาสตราจารย์์ ดร.จินตนา ดำารงค์์เลิิศ 117
ป็อโซ (ฉุุนัเฉุียวข้�นัมาฉุับัพลันั).- […] เหลวไหล ! เม่�อไหร่ ! เม่�อไหร่ ! ว่นหน่�ง...
ค่ณย่่งไม่พออ่กหร่อ ว่นหน่�งเหม่อนก่บ็คนอ่�น ๆ เข�กล�ย่เป็็นคนใบ็้ ว่นหน่�งผู้ม
กล�ย่เป็็นคนต�บ็อด ว่นหน่�งพวกเร�จัะกล�ย่เป็็นคนหูหนวก ว่นหน่�งพวกเร�เกิดม�
ว่นหน่�งพวกเร�จัะต�ย่ ว่นเด่ย่วก่น วิน�ท่เด่ย่วก่น ค่ณย่่งไม่พอหร่อ (ท่าทางีดีข้�นั)
กล�งว่นสว่�งครู่หน่�ง แล้วก็เป็็นกล�งค่นอ่ก
( Beckett, 1952: 116–117)
ไม่แบ็บ็ใดก็แบ็บ็หน่�ง เร�กำ�ล่งคอย่ แต่โดย่ท่�วไป็ก�รคอย่น่�นไม่ม่จั่ดป็ระสงค์ช่่ดเจัน ต่�งก่บ็
ก�รคอย่ของวล�ด่ม่ร์และแอ็สทร�กง พวกเข�คอย่ก่นม�น�นม�กจันก�รคอย่น่�นกล�ย่เป็็นส�ระสำ�ค่ญ
ต่อม�เม่�อเด็กช่�ย่คนหน่�งม�บ็อกพวกเข�ว่� กอโด “จัะไม่ม�เย่็นน่� แต่จัะม�พร่่งน่�แน่นอน” (Beckett,
1952: 66) วล�ด่ม่ร์จั่งตอบ็ว่� “เร�ม�ต�มน่ดหม�ย่เท่�น่�นเอง เร�ไม่ใช่่น่กบ็่ญ แต่เร�ม�ต�มน่ดหม�ย่...”
(Beckett, 1952: 104)
สิ�งสำ�ค่ญสำ�หร่บ็วล�ด่ม่ร์ค่อ “ก�รคอย่” มิใช่่ “เป็้�หม�ย่ของก�รคอย่” วล�ด่ม่ร์คอย่กอโด
ส่วนแอ็สทร�กงคอย่วล�ด่ม่ร์ วล�ด่ม่ร์กล่วว่�กอโดจัะไม่ม่ว่นม� ส่วนแอ็สทร�กงก็กล่วว่�จัะไม่ได้
ไป็จั�กท่�น่�น
วล�ด่ม่ร์ย่่งคอย่กอโดต่อไป็โดย่มิย่่อท้อ กอโดส่ญญ�ก่บ็เข�ว่�จัะม�และส่งคนม�บ็อกเข�ว่�
ขอให้รอไป็ก่อนถู่งว่นพร่่งน่� สำ�หร่บ็วล�ด่ม่ร์ก�รคอย่ม่ค่ณค่�ม�ก ถู้�ก�รคอย่ไม่ม่คว�มหม�ย่
ก�รคอย่ก็เป็็นเร่�องไร้ส�ระ (absurde) ก�รคอย่ในบ็ทละครเร่�อง En attendant Godot เป็็นก�รคอย่
ท่�ไม่ม่ว่นสิ�นส่ดเช่่นเด่ย่วก่บ็เหต่ก�รณ์อ่�น ๆ ในเร่�อง เม่�อวล�ด่ม่ร์ร้องเพลงในตอนต้นองก์ท่� ๒ วล�ด่ม่ร์
ดูเหม่อนจัะรู้ว่�เพลงท่�เข�ร้องก็จัะไม่ม่ว่นจับ็ เข�ร้องวนไป็วนม� ในตอนท้�ย่ของบ็ทละครวล�ด่ม่ร์
และแอ็สทร�กงไป็จั�กท่�คอย่กอโด แต่ก็จัะกล่บ็ม�ท่�น่�นอ่กในว่นร่่งข่�น ป็อโซก่บ็ล่กก่กล่บ็ม�ป็ร�กฏิบ็นฉ�ก
อ่กโดย่จัำ�เร่�องร�วของเม่�อว�นไม่ได้ กอโดก็จัะย่่งไม่ม�เย่็นว่นน่�น ผูู้้ช่ม/ผูู้้อ่�นส�ม�รถูค�ดก�รณ์วนเว่ย่น
ไป็ม�เช่่นน่�
บทสรุปั
บ็ทละครเร่�อง En attendant Godot ไม่ม่ “เน่�อเร่�อง” แต่เป็็น “ก�รแสดงสถู�นก�รณ์หน่�งท่�
หย่่ดนิ�ง (situation fixe)” ไม่ม่เหต่ก�รณ์ใดเกิดข่�น ไม่ม่ใครม� ไม่ม่ใครไป็ ในฉ�กม่เพ่ย่งต้นไม้ต้นเด่ย่ว
ผูู้้ช่มและผูู้้อ่�นจัะรู้ส่กถู่งคว�มซำ��ซ�กน่�เบ็่�อ (monotonie) ก�รหย่่ดนิ�ง (immuabilité) คว�มท่กข์
(peine) และคว�มว่�งเป็ล่� (vide)
