Page 94 - 46-1
P. 94
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๖ ฉบัับัที่่� ๑ มกราคม-เมษายน ๒๕๖๔
86 พระมหากษััตริย์์ไทย์กับประพฤติธรรม ๔ ประการในพระธรรมศาสตร์
ซึ่่�งเป็นัคีวามจ้ริง...อันัที�จ้ริงเจ้้านัายในัพระราชิวงศ์จ้ักรีทุกพระองคี์ย�อมถือว�า
เปนัหนั้าที�ของพระองคี์ที�จ้ะทำาอะไรให้เปนัประโยชินั์แก�บั้านัเมือง... (คัณะกรรมการ
ชำาระประวัติศาสตร์ไทย์แลัะจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์แลัะโบราณคัด่,
๒๕๓๖ : ๒๖๒)
ในช่วงเวลัานั�นปรากฏิในข่าวหนังสือพิมพ์ไทย์ใหม่ วันพุธท่� ๓๑ พฤษัภาคัม พ.ศ. ๒๔๗๖
เรื�อง พระราชดำารัสตอบราษัฎรจังหวัดลัพบุร่ ซึ่ึ�งตามข่าวดังกลั่าวได้แสดงคัวามคัิดเห็นเก่�ย์วกับนำ�า
พระราชหฤทัย์ของพระมหากษััตริย์์ต่อประชาชนแลัะประเทศชาติไว้ว่า “การเปลี�ยนัแปลงการปกคีรอง
เข้าระบัอบัใหม�นัั�นั อาจ้เปลี�ยนัแปลงอย�างอื�นั ๆ ไดั่้ เว้นัแต�อย�างเดั่ียวคีือไม�มีใคีรจ้ะสามารถตัดั่
สายสัมพันัธ์ระหว�างพระบัาทสมเดั่็จ้พระเจ้้าอย่�หัวกับัราษีฎรให้ขาดั่ออกไป ทั�งนัี� เพราะราษีฎรถือว�า
แม้พระบัาทสมเดั่็จ้พระเจ้้าอย่�หัวจ้ะทรงอย่�ในัฐานัะอย�างไรก็ตาม พระองคี์ยังทรงเป็นัพระบัิดั่า
อย่�เสมอ” (คัณะกรรมการชำาระประวัติศาสตร์ไทย์แลัะจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์แลัะ
โบราณคัด่, ๒๕๓๖ : ๒๖๖)
แนวพระราชดำาริในการปกคัรองให้ราษัฎรม่คัวามสุขเกษัมโดย์ย์ุติธรรมนั�น แม้เมื�อทรงสลัะ
พระราชอำานาจแลัะทรงย์อมอย์้่ภาย์ใต้รัฐธรรมน้ญแลั้ว แต่เมื�อปรากฏิว่าการปกคัรองแบบใหม่ผู้้้ม่
อำานาจมิได้ฟ้ังเส่ย์งอันแท้จริงของราษัฎร ทรงเห็นว่าไม่อาจปกคัรองให้ราษัฎรม่คัวามสุขโดย์ย์ุติธรรมได้
จึงม่พระราชหัตถึเลัขาระบุเหตุผู้ลัอันชัดแจ้งท่�ทรงสลัะราชสมบัติ เมื�อวันท่� ๒ ม่นาคัม พ.ศ. ๒๔๗๗ ว่า
“ข้าพจ้้ามีคีวามเต็มใจ้ที�จ้ะสละอำานัาจ้อันัเปนัของข้าพเจ้้าอย่�แต�เดั่ิมให้แก�ราษีฎรโดั่ยทั�วไป แต�ข้าพเจ้้า
ไม�ยินัยอมยกอำานัาจ้ทั�งหลายของข้าพเจ้้าให้แก�ผิ่้ใดั่ คีณะใดั่ โดั่ยเฉพาะเพื�อใชิ้อำานัาจ้นัั�นัโดั่ยสิทธิขาดั่
และโดั่ยไม�ฟังเสียงอันัแท้จ้ริงของประชิาราษีฎร” (คัณะกรรมการชำาระประวัติศาสตร์ไทย์แลัะจัดพิมพ์
เอกสารทางประวัติศาสตร์แลัะโบราณคัด่, ๒๕๓๖ : ๓๖๙)
พระย์าศร่สารวาจา (เท่ย์นเลั่�ย์ง ฮุุนตระก้ลั) อด่ตองคัมนตร่ ม่คัวามเห็นเก่�ย์วกับพระราช-
อำานาจแลัะพระราชกรณ่ย์กิจของพระมหากษััตริย์์ภาย์ใต้ในรัฐธรรมน้ญไว้ว่า
...แต�พระราชิประเพณีเกี�ยวกับัตำาแหนั�งหนั้าที�ของพระมหากษีัตริย์ยังคีง
ดั่ำารงอย่� พระมหากษีัตริย์ของเรายังคีงทรงรักษีาไว้ซึ่่�งทศพิธราชิธรรม และ
ประพฤทธิธรรมข้างต้นันัั�นั เพราะว�าที�แท้แล้วธรรมะเหล�านัี�เป็นัหลักไชิยของ
การปกคีรองที�ดั่ี อันัวัตถุประสงคี์ของการปกคีรองทั�งหลายก็เพื�อจ้ะประสาท
คีวามสุข และคีวามร�มเย็นัแก�อาณาประชิาราษีฏร์ รัฐบัาลใดั่ปกคีรองไดั่้ผิล
