Page 27 - Journal451
P. 27
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๕ ฉบัับัที่่� ๑ มกราคม-เมษายน ๒๕๖๓
ศาสตราจารย์์สุกััญญา สุจฉาย์า 15
ขาดตกบักพิร่องเป็นัอันัมาก คีาถึาว่าไม่ได้เลย
(พระราชหััตถิ่เลขาเรื�องเสด็็จป็ระพาสแหัลมมลายู่่คราว ร.ศ. ๑๐๙ : ๑๘๒)
นอกจากน่� ท่�พระมหัาธาตุ เมืองนครศร่ธรรมราช ได็้ทรงฟ้ังสวด็ภาณียู่ักษั์ ทรงแสด็ง
ความคิด็เหั็นว�า “ฟ้ังพระสงฆ์สวด็ภาณียู่ักษั์ซัึ�งเป็็นพิธ่สำาหัรับเมือง สวด็ทำานองเด็่ยู่วกันกับท่�กรุงเทพฯ
แป็ลกกันแต�ขึ�นลงเล็กน้อยู่ น�าฟ้ังด็่” (พระราชหััตถิ่เลขาเรื�องเสด็็จป็ระพาสแหัลมมลายู่่คราว
ร.ศ. ๑๑๗ : ๒๑๒)
จะเหั็นได็้ว�า พระบาทสมเด็็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่่�หััวทรงม่กระบวนการทรงงานท่�ม่
ระบบระเบ่ยู่บ จุด็เด็�นของการเก็บรวบรวมข้อม่ลของพระองค์คือ การตรวจสอบข้อม่ลท่�ได็้มา เมื�อ
พบข้อม่ลเด็่ยู่วกันแต�ต�างสำานวน ก็ทรงบันทึกและเท่ยู่บเค่ยู่งไว้ด็้วยู่ และยู่ังทรงแสด็งพระราชวิจารณี์
ป็ระกอบ ระบบระเบ่ยู่บเหัล�าน่�ไม�ต�างไป็จากระเบ่ยู่บวิธ่การเก็บข้อม่ลภาคสนามของนักคติชนใน
ป็ัจจุบัน
ติัวอยู่�างข้อม่ลคติิชนัท่�นั�ามาบันัทึกลงในับัติรรายู่การติามระเบ่ยู่บวิธ์่คติิชนัวิทยู่า
ในระเบ่ยู่บวิธ่คติชนวิทยู่า เมื�อนักคติชนเก็บรวบรวมข้อม่ลจากภาคสนามแล้ว จะนำาข้อม่ลนั�น
มาบันทึกลงในบัตรรายู่การบันทึกข้อม่ล จากเอกสารท่�พระองค์ได็้ทรงบันทึกไว้ ม่ทั�งแบบท่�ม่รายู่ละเอ่ยู่ด็
พร้อมพระราชวิจารณี์และแบบท่�กล�าวถิ่ึงเฉยู่ ๆ ผ่่้วิจัยู่ได็้นำามาจัด็ป็ระเภทและบันทึกลงในร่ป็แบบ
บัตรรายู่การ เพื�อแสด็งใหั้เหั็นความหัลากหัลายู่ และรายู่ละเอ่ยู่ด็ของข้อม่ลท่�พระองค์ทรงบันทึกไว้
แบบเด็่ยู่วกับท่�นักคติชนทำา
ประเภทข้อม่ล นัิทานัประจ�าถิ�นั
ติ�านัานับ้านัเด็ิมบาง (ติาม�องไล�บนับก) สถานัท่�เก็บข้อม่ล วัด็นำ�าทรง เมืองสุพรรณีบุร่
วันัท่� ๑๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๕๑
เด็ิมม่นางคน ๑ บ้านอยู่่� ดอนัคีา ม่ผ่่้มาส่�ขอบิด็าฝ่่ายู่ ๑ มารด็าฝ่่ายู่ ๑ ต�างคนต�างบอกใหั้
ล่กสาว แล้วกำาหันด็จะไป็แต�งงานอภิเษักท่� เขาพินัมเสพิ ท่�เมืองนครสวรรค์ ไป็หัยูุ่ด็ทำาของเล่�ยู่งม่
ขนมจ่นเป็็นต้นท่�เขาแหั�งหันึ�ง ครั�นเมื�อป็รากฏว�าบิด็าใหั้ข้างหันึ�ง มารด็าใหั้ข้างหันึ�งเกิด็วิวาทกันขึ�น
เขานั�นจึงได็้ชื�อว�า เขาวิวาท้ ภายู่หัลังจึงกลายู่เป็็น พินัมวาด ยู่ังม่หัมวกขนมจ่นและรอยู่สุนัข
