Page 136 - Journal451
P. 136

วารสารราชบััณฑิิตยสภา
                                        ปีีที่่� ๔๕ ฉบัับัที่่� ๑ มกราคม-เมษายน ๒๕๖๓
           124                                                         วรรณกรรมคำำ�สอน : คำำ�สอนลููกหลู�น


                      -  คำนดีต่้องเส�ะแสวงห�สิ�งที�ดี แม้ย�กแคำ่ไหนก็ต่้องพัย�ย�ม เหม่อนแมลูงภู่บินห�

           นำ��หว�น ไกลูแคำ่ไหนก็ไป็ห�ม� คำนชื่ั�วแสวงห�แต่่สิ�งชื่ั�ว เหม่อนแมลูงวันต่อมแต่่ของเหม็นเน่�

                      -  รูป็ลูักษณ์ภ�ยนอกไม่ได้บอกลูักษณะของคำน คำนดีมีธ์รรมะคำ่อดีที�จิต่ใจ เหม่อน
           ขนุนที�ภ�ยนอกขรุขระมีหน�ม แต่่ภ�ยในมียวงหอมหว�นอร่อย คำนชื่ั�วไม่มีธ์รรมะ ชื่อบพัูดยุแหย่
           โกหกหลูอกลูวง เหม่อนมะเด่�อที�สวยแต่่ภ�ยนอก ภ�ยในเต่็มไป็ด้วยแมลูงหวี�

                      -  คำำ�พัูดที�ไพัเร�ะดีง�มเป็็นที�ชื่่�นชื่อบของผูู้้คำนเหม่อนกลูิ�นหอมของดอกไม้ คำำ�พัูด

           โกหกหลูอกลูวง พัูดก้�วร้�ว ส่อเสียด เป็็นที�รังเกียจเหม่อนอุจจ�ระ

                    ๕. ก�รพัย�ย�มศ้กษ�ห�คำว�มรู้ สอนด้วยก�รชื่ี�หร่ออธ์ิบ�ยให้ร�ยลูะเอียดถ่้งผู้ลูของก�ร

           ป็ระพัฤต่ิป็ฏิิบัต่ิทั�งดีแลูะไม่ดี เชื่่น
                      -  คำว�มพัย�ย�มศ้กษ�ห�คำว�มรู้ที�เป็็นป็ระโยชื่น์จะทำ�ให้ชื่ีวิต่เจริญิรุ่งเร่อง

                      -  ก�รเข้�ไป็ยุ่งเกี�ยวกับอบ�ยมุขจะทำ�ให้ชื่ีวิต่พัิน�ศ
                      -  ผูู้้หญิิงไม่คำวรใกลู้ชื่ิดสนิทสนมกับผูู้้ชื่�ย เพัร�ะมีแต่่จะทำ�ให้ต่นเส่�อมเสีย

                      -  คำำ�สอนในเร่�องต่่�ง ๆ เป็็นเร่�องย�กที�จะป็ฏิิบัต่ิ แต่่ถ่้�ส�ม�รถ่ป็ฏิิบัต่ิจนต่ิดต่ัวได้ จะ
           ป็ระสบแต่่สิ�งที�ดีทั�งในโลูกนี�แลูะป็รโลูก

                    ๖. สอนด้วยก�รอ้�งป็ระสบก�รณ์ชื่ีวิต่ คำว�มเชื่่�อ คำว�มศรัทธ์�ในเร่�องต่่�ง ๆ ด้วยเหตุ่ที�

           ผูู้้แต่่งวรรณกรรมคำำ�สอนมักเป็็นป็ร�ชื่ญิ์ มีบทเรียนจ�กป็ระสบก�รณ์ชื่ีวิต่ จดจำ�เร่�องต่่�ง ๆ ไว้ม�กม�ย
           จ้งนำ�เร่�องร�วอันเป็็นป็ระสบก�รณ์ของชื่ีวิต่แลูะคำว�มเชื่่�อของคำนในสังคำมเขมรม�กลู่�วอ้�งไว้ในคำำ�สอน
           นอกจ�กนั�นยังนำ�เอ�คำว�มเชื่่�อแลูะคำว�มศรัทธ์�ในพัุทธ์ศ�สน�เข้�ม�กลู่�วอ้�งไว้ในคำำ�สอนด้วย เชื่่น

                      -  ทุกสิ�งทุกอย่�งมีทั�งที�ดีแลูะไม่ดี ไม่มีทั�งคำดทั�งต่รง คำนมีทั�งโง่ทั�งฉลู�ด มีทั�งดีแลูะเลูว

                      -  เชื่่�อว่�ก�รทำ�ไม่ดีกับคำรูจะเป็็นบ�ป็แลูะเป็็นเวรกรรมต่ิดต่ัว
                      -  ธ์รรมะของพัระพัุทธ์องคำ์เป็็นสิ�งป็ระเสริฐ เป็็นเคำร่�องนำ�ท�งส่องสว่�งทั�งในโลูกนี�จนถ่้ง
           ป็รโลูก

                      -  หลูีกเลูี�ยงก�รทำ�บ�ป็ ทำ�ดีจะได้ไป็สวรรคำ์ ทำ�ชื่ั�วจะต่กนรก
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141