Page 133 - Journal451
P. 133

วารสารราชบััณฑิิตยสภา
                                          ปีีที่่� ๔๕ ฉบัับัที่่� ๑ มกราคม-เมษายน ๒๕๖๓
             รองศาสตราจารย์์ประย์ูร ทรงศิลป์                                                 121


                          (๒๐)  มวยนีแอรุย           รกโรมสำอุย            อโสจิ�อป็ฺริย

                                ฎููจมนุสฺสอป็ลูักฺขณ์   แสฺวงสฺวะรกกฺฎี    พัุคำิต่กฺรกฺรี

                                                     แกฺรงโกฺรยเฬีียไน ฯ
                                ป็ระก�รหน้�งแมลูงวัน  ห�ต่อมของเหม็น       สกป็รกโสมม
                                ดุจมนุษย์ชื่ั�วชื่้�   แสวงห�เร่�อง        ไม่คำิดถ่้งคำว�มย�กลูำ�บ�ก

                                                     ที�จะเกิดภ�ยหลูังเลูย

                     ๑๔. คำนดีมีธ์รรมะไม่ใชื่่ดูแต่่รูป็ลูักษณ์ภ�ยนอก แต่่ให้ดูที�ภ�ยในคำ่อจิต่ใจ เป็รียบเสม่อนกับ
             ขนุนเป็ลู่อกนอกขรุขระมีหน�ม แต่่ภ�ยในมียวงหอมหว�นอร่อยเลูิศรส ต่่�งจ�กผู้ลูมะเด่�อซื่้�งง�มแต่่

             ภ�ยนอกแต่่ในผู้ลูลู้วนมีแมลูงหวี�อยู่เต่็ม ดังต่ัวอย่�ง
                          (๑๔)  โลูกถ่�ลฺูว�ผู้ง     สมฺบกเกฺร�โหง         ภฺลู่เผฺู้ลูกยลู่ยง่

                                รีแอฺกฺนุงแผฺู้ลู    ส้งแต่มมง่            กฺร�ส่ไกฺรเน�กฺนุง
                                                     โนะโหงโลูกถ่� ฯ

                                ท่�นว่�มะเด่�อทั�งหลู�ย  เป็ลู่อกนอกนั�น   สุกใสงดง�ม
                                ส่วนที�ในผู้ลู       ลู้วนแต่่แมลูงหวี�    ม�กม�ยอยู่ภ�ยใน

                                                     นั�นแลู้วท่�นว่�
                          (๑๖)  มวยฎููจขฺนุรณำ�ง     สมฺบกโสฺคำกสฺคำำ�ง    บนฺลู�จฺรูงเน�

                                แอกฺนุงส้งแกฺลูบ     กฺรแอบแผฺู้อมเท�      ท�ลู่กฺนุงอิต่เส�
                                                     รสส้งพัิส� ฯ

                                หน้�งป็ระดุจขนุนหนัง   เป็ลู่อกแห้ง ๆ      มีหน�มแหลูมอยู่
                                ข้�งในลู้วนแต่่ยวง   หอมหว�น               ข้�งในสวยง�ม

                                                     รสชื่�ต่ิอร่อย
                          (๑๗)  รีอฺนกม�นธ์รฺม       สบฺบุรสม�นอ�รฺถ่      โลูกผฺู้ท้มอุป็ม�

                                ฎููจขฺนุรกฺลูินแกฺลูบ   กฺรแอบพัิส�        เกฺร�กฺร�ส่บนฺลู�
                                                     โมะกฺนุงแผฺู้อมไกฺร ฯ

                                ส่วนคำนมีธ์รรมะ      คำนดีมีคำว�มรู้       ท่�นอุป็ม�เป็รียบ
                                ป็ระดุจขนุนกลูิ�นยวง   กินหอมหว�น          ข้�งนอกแน่นด้วยหน�ม

                                                     ข้�งในหว�นเหลู่อลู้น
   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138