Page 48 - 46-2
P. 48
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๖ ฉบัับัที่่� ๒ พฤษภาคม–สิิงหาคม ๒๕๖๔
40 ยุุทธศาสตร์์การ์ต่อต้านทุจร์ิต : หมู่่่บ้้านช่่อสะอาด
คุำานำา
“...ข้าพเจ้าเชื�อว่า ถ้าอินเด่ยืและโลกของเราบรรลุถ่งอิสำรภาพทุ่�แทุ้จริง ในไมิ่ช้าคืวามิจริง
จะต้องถูกบันทุ่กว่า ประชาชนจะต้องอยืู่ในหมิู่บ้าน...”
มิหาตมิาคืานธ่
“คืำาตอบอยืู่ทุ่�หมิู่บ้าน”
ในอารัมิภบทุของอนุสำัญญาสำหประชาชาติว่าด้วยืการต่อต้านทุุจริต คื.ศ. ๒๐๐๓ ได้ระบุไว้
อยื่างชัดเจนว่า (คืำาแปลอนุสำัญญาสำหประชาชาติว่าด้วยืการต่อต้านการทุุจริต คื.ศ. ๒๐๐๓, ๒๕๕๐ : ๒) :
“รัฐภาคื่แห่งอนุสำัญญาฉบับน่�
ห่วงกังวลในคืวามิรุนแรงของปัญหาและภัยืคืุกคืามิอันเกิดจากการทุุจริตทุ่�มิ่ต่อเสำถ่ยืรภาพ
และคืวามิมิั�นคืงของสำังคืมิ ซึ่่�งบ่อนทุำาลายืสำถาบันและคืุณคื่าแห่งประชาธิปไตยื คืุณคื่าทุางจริยืธรรมิ
และคืวามิยืุติธรรมิ และเป็นอันตรายืต่อการพัฒนาอยื่างยืั�งยืืนและหลักนิติธรรมิ”
และ
“คืำาน่งถ่งว่าการป้องกันและขจัดการทุุจริตเป็นคืวามิรับผิดชอบของรัฐทุั�งปวง และรัฐต้อง
ร่วมิมิือกันและกัน โดยืการสำนับสำนุนและการเข้าร่วมิของปัจเจกบุคืคืลและกลุ่มิบุคืคืลซึ่่�งอยืู่นอก
ภาคืรัฐ เช่น ประชาสำังคืมิ องคื์กรระดับชุมิชนทุ้องถิ�น หากประสำงคื์ให้คืวามิพยืายืามิของรัฐทุั�งปวงนั�น
บังเกิดประสำิทุธิผล”
จากอารัมิบทุซึ่่�งระบุถ่งการมิ่สำ่วนร่วมิของภาคืประชาสำังคืมิและองคื์กรระดับชุมิชนทุ้องถิ�น
ในการป้องกันและขจัดการทุุจริต จ่งได้ปรากฏชัดเจนในข้อ ๑๓ ว่าด้วยืการมิ่สำ่วนร่วมิของสำังคืมิ (คืำาแปล
อนุสำัญญาสำหประชาชาติว่าด้วยืการต่อต้านการทุุจริต คื.ศ. ๒๐๐๓, ๒๕๕๐ : ๑๒) ได้แก่
๑. รัฐภาคื่แต่ละรัฐต้องดำาเนินมิาตรการทุ่�เหมิาะสำมิภายืในขอบเขตวิธ่การของตนและ
โดยืเป็นไปตามิหลักการพื�นฐานของกฎหมิายืภายืในของตน เพื�อสำ่งเสำริมิการมิ่สำ่วนร่วมิอยื่างแข็งขันของ
บุคืคืล และกลุ่มิต่าง ๆ นอกจากภาคืรัฐ เช่น ประชาสำังคืมิ องคื์กรเอกชน และองคื์กรระดับชุมิชนทุ้องถิ�น
ในการป้องกันและต่อต้านการทุุจริต และเพื�อให้สำาธารณชนเพิ�มิคืวามิตระหนักเก่�ยืวกับคืวามิมิ่อยืู่
สำาเหตุและคืวามิร้ายืแรง และภัยืคืุกคืามิซึ่่�งเกิดจากการทุุจริต ทุั�งน่� การเสำริมิสำร้างการมิ่สำ่วนร่วมิคืวร
ดำาเนินการโดยืมิาตรการเช่นดังต่อไปน่� :
2/12/2565 BE 14:49
_22-0789(038-056)3.indd 40 2/12/2565 BE 14:49
_22-0789(038-056)3.indd 40
