Page 23 - 46-2
P. 23

วารสารราชบััณฑิิตยสภา
                                             ปีีที่่� ๔๖ ฉบัับัที่่� ๒ พฤษภาคม–สิิงหาคม ๒๕๖๔

                 รองศาสตราจารย์์ ดร.วนิิดา ขำำาเขำีย์ว                                            15


                          ๒. ความมีอย้่ของดาซายน์มีอย้่ที่่ามกลางสิ�งติ่าง ๆ จึงมิได�โดดเดี�ยว ซึ�งที่ำาให�ดาซายน์ไม่สามาร์ถ

                 แยกติัวออกจากโลกได� ในขณ์ะเดียวกันก็ไป็สัมพีันธิ์กับสิ�งอ่�น ๆ จึงเกิดความเช่�อมโยงกับโลก แติ่กร์ะนั�น
                 ดาซายน์ก็สามาร์ถฉายลักษณ์ะที่ี�เด่นชัดของตินออกมา ที่ำาให�เห็นลักษณ์ะเฉพีาะติน ความมีอย้่ของ

                 ดาซายน์จึงมิใช่อย้่นิ�งเฉย แติ่พีร์�อมที่ี�จะเป็ลี�ยนแป็ลงด�วยพีลังของติน ด�วยความสำานึกร์้�ว่าตินนั�นมี
                 เสร์ีภาพีในการ์เล่อกหร์่อกำาหนดให�ตินเองเป็็นอะไร์ ๆ ที่ี�เหมาะสมกับภาวะแห่งความมีอย้่ของตินและ

                 มีความร์ับผู้ิดชอบติ่อผู้ลจากการ์เล่อกนั�น ความมีอย้่จึงติ�องมีอย้่ เป็็นอย้่ด�วยพีลังของตินอย่างมี
                 ลักษณ์ะเฉพีาะ โดยไม่ติกอย้่ภายใติ�การ์กำาหนดหร์่อการ์ติัดสินใจของผู้้�อ่�น หร์่อแม�แติ่สิ�งที่ี�ตินสร์�างก็ติาม

                 ก็จะติ�องร์ะวังโดยไม่ป็ล่อยให�สิ�งสร์�างสร์ร์ค์เหล่านั�นมาเป็็นติัวกำาหนดร์้ป็แบบในการ์ดำาเนินชีวิติของติน
                 จนนำาไป็ส้่การ์ขาดความเป็็นอิสร์ะ แล�วที่ำาให�ความเป็็นมนุษย์ของตินถ้กด�อยค่าลง เพีร์าะมิฉะนั�นแล�ว

                 ความมีอย้่ของดาซายน์จะหมดไป็ ไฮเดกเกอร์์ให�ความสำาคัญมากติ่อความมีอย้่ของดาซายน์ และคิดว่า
                 ความมีอย้่ที่ี�จะที่ำาให�เป็็นมนุษย์ที่ี�แที่�ได� ค่อความมีอย้่อย่างแที่�จร์ิง ซึ�งเกิดจากดาซายน์ที่ำาความเข�าใจ

                 อย่างถ่องแที่�ในความมีอย้่ของตินว่ามีวาร์ะแห่งการ์สิ�นสุดและความติายเป็็นลักษณ์ะหนึ�งของความมีอย้่
                 ซึ�งสามาร์ถจำาแนกให�เห็นได�ว่าความมีอย้่ที่ี�แที่�จร์ิง และความมีอย้่เที่ียมนั�นเป็็นอย่างไร์ ดังนั�น การ์ค�นหา

                 ติัวตินโดยไม่ป็ล่อยตินให�ไป็ติามกร์ะแสโลกและวิถีชีวิติป็ร์ะจำาวันที่ี�สาละวนอย้่กับการ์สร์�างสร์ร์ค์
                 โคร์งการ์ติ่าง ๆ จึงเป็็นเร์่�องจำาเป็็นและมีความเกี�ยวเน่�องกับการ์มีสติิในความมีอย้่โดยไม่หลงไป็กับ

                 มายาของโลกที่ี�มีคนอ่�นเป็็นผู้้�กำาหนด อีกที่ั�งการ์มีความเข�าใจอย่างแที่�จร์ิงในเร์่�องความติายว่าเป็็นภาวะ
                 ที่ี�ไม่มีใคร์สามาร์ถหลีกเลี�ยงได�เลยก็มีความสำาคัญเช่นกัน เพีร์าะทีุ่กดาซายน์ติ�องมาถึงจุดแห่งความติาย

                 อันเป็็นขอบฟ้้าด�านนอกสุด การ์มีสติิติ่อความติายโดยมีความเข�าใจด�วยตินเองจะเห็นความว่างเป็ล่า
                 ในความมีอย้่ของติน และสามาร์ถที่ี�จะติัดสินใจอย่างกล�าหาญและเด็ดเดี�ยวด�วยตินเองในการ์ร์้�จัก

                 ป็ล่อยวาง ไม่ว�าวุ่น ไม่วิติกกังวล ไม่ห่วงใยสิ�งใด และไม่จมอย้่กับอดีติ แติ่มุ่งส้่การ์เป็ลี�ยนแป็ลงที่ี�
                 ดีกว่าเดิม โดยมีความมีอย้่ที่ี�แที่�จร์ิงและก�าวไป็ส้่ความเป็็นมนุษย์ที่ี�แที่�ติามที่ร์ร์ศนะของไฮเดกเกอร์์

                          ๓. แนวคิดของไฮเดกเกอร์์มุ่งศึกษามนุษย์โดยเร์ิ�มติ�นด�วยความมีอย้่ของมนุษย์ จึงที่ำาให�ติ�อง
                 ไป็วิเคร์าะห์ในเร์่�องอาร์มณ์์ เสร์ีภาพี การ์ติัดสินใจ ความเด็ดเดี�ยว ความร์ับผู้ิดชอบ ความมีสติิ

                 ความวิติกกังวล ความติาย ฯลฯ ซึ�งที่ำาให�แนวคิดของไฮเดกเกอร์์แติกติ่างจากนักป็ร์ัชญาในอดีติที่ี�
                 ไม่ใคร์่ให�ความสำาคัญในเร์่�องเหล่านี� จะเห็นได�ว่า วิธิีการ์ศึกษามนุษย์ติามแนวที่างของไฮเดกเกอร์์

                 ไม่ใคร์่ให�ความสำาคัญในการ์สร์�างร์ะบบป็ร์ัชญาที่ี�มีโคร์งสร์�างแบบติร์ร์กวิที่ยา หร์่อมีการ์ใช�เหติุผู้ลอย่าง
                 เป็็นขั�นติอน แติ่กลับใช�ข�อม้ลที่ี�มาจากป็ร์ากฏการ์ณ์์ซึ�งพีบเห็นได�ในทีุ่ก ๆ วัน แล�วที่ำาความเข�าใจให�










                                                                                                  2/12/2565 BE   14:43
       _22-0789(001-019)1.indd   15                                                               2/12/2565 BE   14:43
       _22-0789(001-019)1.indd   15
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28