Page 187 - 45-3
P. 187
วารสารราชบััณฑิิตยสภา
ปีีที่่� ๔๕ ฉบัับัที่่� ๓ กัันยายน-ธัันวาคม ๒๕๖๓
ดร.ไพโรจน์์ ทองคำำ�สุุก 179
ภาพท่� ๔ การละเล่นของหลว่ง ชุดระเบัง
๗. การแสุดงโขนเร่�องรามเก่ยรติ� ตอนพระลัักษมณ์์ได้พระขรรค์์
เน่�อเร่�องย่อมีว่่า กุมภักาศโอรสของชิว่หากับันางสำามนักขาตั�งตบัะภัาว่นาเพ่�อขอ
เที่พศาสตราจากพระเป็็นเจ้า ที่ำาพิธิีอยู่นานจนในที่ี�สุดพระพรหมก็ที่ิ�งพระขรรค์์ลงมาให้ กุมภักาศ
โกรธิที่ี�ไม่มามอบัให้กับัม่อจ่งไม่ต้องการพระขรรค์์และยังค์งนั�งภัาว่นาต่อไป็ พระลักษมณ์เดินที่าง
ผู้่านมาพบัพระขรรค์์ก็ลองหยิบัพระขรรค์์มากว่ัดแกว่่ง กุมภักาศเห็นเข้าไม่พอใจเข้าต่อสู้แต่ก็ถูก
พระลักษมณ์สังหาร ดังบัที่ป็ระพันธิ์ที่ี�กล่าว่ถ่งพระขรรค์์ ดังนี�
– ร้องเพลงชำานาญ –
นั�งพับั แพนงเชิง ตามตำารา หลับัตา อ่านเว่ที่ โดยไสย
ผู้่อนลม เข้าออก หายใจ มิได้ ไหว่กาย กุมภััณฑิ์
เดชะ พระมนต์ อันชัยชาญ พสุธิา สะที่้าน เล่�อนลั�น
ร้อนถ่ง พรหมา เที่ว่ัญ มอบัพระขรรค์์ ที่ิ�งส่ง ลงมา
– ป็่�พาที่ย์ที่ำาเพลงรัว่ –
(ที่้ายรัว่เที่ว่ดาตลกเอาพระขรรค์์มาโยนให้)
– ร้องร่าย –
เห็นเที่พ ศาสตรา สุรารักษ์ ขุนยักษ์ โกรธิกริ�ว่ นิ�ว่หน้า
เหม่เหม่ ดูดู� พรหมา หยาบัช้า ไม่เกรง กุมภััณฑิ์
ตัว่กู เผู้่าพงษ์ ที่ศพักตร์ พระยายักษ์ ป็ราบัได้ ที่ั�ว่สว่รรค์์
19/1/2565 BE 08:54
_21-0851(172-197)9.indd 179 19/1/2565 BE 08:54
_21-0851(172-197)9.indd 179
