Page 130 - Journal451
P. 130

วารสารราชบััณฑิิตยสภา
                                        ปีีที่่� ๔๕ ฉบัับัที่่� ๑ มกราคม-เมษายน ๒๕๖๓
           118                                                         วรรณกรรมคำำ�สอน : คำำ�สอนลููกหลู�น


                              ก�รกระทำ�คำว�มดี     ลููกหลู�นเอ๋ยฟััง      พั่อสั�งสอน

                              เรียนคำุณทั�งห้�     ซื่้�งจะนำ�ต่นได้      ร่วมรักษ�ชื่ีวิต่

                                                   แน่นอนไม่คำลู�ดคำลู�
                        (๔๗)  ก�ลูณ�ส้กม�น         เถฺ่กีงแอท�ห�น         พันฺลู้กมหิม�
                              ก�ลูบีม�นอ�รฺถ่      นูวส�รบญฺฺห�           โฎะสฺร�ยป็ฺรสฺน�

                                                   เถฺ่กีงแอป็ฺร�ชืฺ่ญิป็ฺร�ย ฯ

                              เม่�อใดศ้กมี         ต่้องอ�ศัยทห�ร         ยิ�งใหญิ่มห้ม�
                              เม่�อใดมีเร่�อง      ซื่้�งส�ระป็ัญิห�      แก้ไขป็ริศน�
                                                   ต่้องอ�ศัยนักป็ร�ชื่ญิ์

                        (๔๙)  มวยโสต่ก�ลูเบี       ริะคำิต่น้งเธ์ฺวี      กิจฺจก�รสมฺท�ย

                              เถฺ่กีงแออฺนกชื่�ง   ชื่ำน�งสุสส�ย          กิจฺจก�รทำน�ย
                                                   เถฺ่กีงแอโหร� ฯ
                              ป็ระก�รหน้�งถ่้�     คำิดจะทำ�              กิจก�รต่่�ง ๆ

                              ต่้องอ�ศัยชื่่�ง     ที�ชื่ำ�น�ญิแท้จริง    ก�รทำ�น�ย

                                                   ต่้องอ�ศัยโหร
                        (๕๐)  ก�ลูเกีต่พัฺย�ธ์ี    โรคำโรมอินฺทฺรีย       เถฺ่กีงแอเพัทฺย�
                              รีอฺนกทำ�งป็ฺรำ�     ส้งนำ�อ�ตฺ่ม�          โอยคำ�บ่โฎยน�

                                                   จำเณะทีไท ฯ

                              เม่�อเกิดโรคำ        รุมเร้�ร่�งก�ย         ต่้องอ�ศัยแพัทย์
                              คำนทั�งห้�           จะชื่่วยพั�ต่น         ให้ได้ดีง�ม
                                                   คำว�มรู้ของแต่่ลูะคำน

                    ๑๑. ให้เห็นคำุณคำ่�ของพัระธ์รรมคำำ�สั�งสอนของพัระพัุทธ์องคำ์ ซื่้�งเป็็นสิ�งป็ระเสริฐสูงส่งลูำ��คำ่�

           ไม่มีอะไรจะเป็รียบได้ พัระธ์รรมให้คำว�มสว่�งเพั่�อส่องท�งในก�รดำ�เนินชื่ีวิต่ทั�งในโลูกนี�แลูะโลูกหน้�
           แสงสว่�งจ�กดวงไฟัหร่อแสงสว่�งจ�กดวงอ�ทิต่ย์ เม่�อสว่�งแลู้วก็มีเวลู�ที�ดับลูง แต่่แสงสว่�งแห่ง

           พัระธ์รรมไม่มีวันดับ แม้คำว�มหว�นของนำ��ผู้้�ง นำ��ต่�ลู นำ��อ้อย ที�หว�นแสนหว�นนั�น หว�นอยู่ไม่น�น
           ก็จ�งห�ยไป็ แต่่คำว�มหว�นแห่งรสพัระธ์รรมนั�นหว�นอยู่ชื่ั�วก�ลู ดังต่ัวอย่�งคำำ�ป็ระพัันธ์์ที�ว่�
   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135