Page 358 - พจนานุกรมศัพท์การหล่อโลหะ
P. 358
hard iron
hard iron เหล็กแข็ง :
เหล็กที่มีผิวรอยแตกสีขาว มีสูตรทางเคมี Fe C เนื่องจากคาร์บอน
3
ทั้งหมดหรือเกือบทั้งหมดอยู่ในรูปคาร์ไบด์ ท�าให้เหล็กหล่อมีสีขาว เมื่อ
น�าไปอบจะได้เหล็กหล่ออบเหนียว ต้านทานต่อการขัดถู [มีความหมาย
เหมือนกับ white iron]
hard lead ตะกั่วแข็ง :
ดู antimonial lead
hardness ความแข็ง :
สมบัติของวัสดุในการต้านทานต่อการกด การขีดข่วนที่ผิว หรือการ
สะท้อนกลับ วิธีทดสอบมีหลายวิธีขึ้นกับชนิดของวัสดุและความต้องการ
ใช้งาน เช่น ส�าหรับแร่อาจใช้สเกลของโมส์ ส�าหรับวัสดุวิศวกรรมอาจใช้
ความแข็งในหน่วยต่าง ๆ เช่น บริเนลล์ วิกเกอร์ส ร็อกเวลล์ ชอร์ (shore)
hardness gradient เกรเดียนต์ความแข็ง :
ค่าความแข็งที่มีความแตกต่างกันจากผิวงานหล่อถึงจุดกึ่งกลาง
hardness test การทดสอบความแข็ง :
การทดสอบโดยใช้แรงกดด้วยหัวกดที่มีรูปทรงตามก�าหนดลงบนผิว
เรียบของวัสดุที่น�ามาทดสอบ
hardness tester เครื่องทดสอบความแข็ง :
เครื่องมือหรืออุปกรณ์ที่ใช้ทดสอบความแข็งของวัสดุ
hard spot จุดแข็ง :
๑. สารฝังในที่มีความหนาแน่นสูงในงานหล่อ ได้แก่ อนุภาค
ออกไซด์หรือคาร์ไบด์ และทราย ซึ่งแข็งกว่าโลหะที่อยู่โดยรอบ ท�าให้การ
ตัดปาดยากขึ้น
342
