Page 541 - พจนานุกรมศัพท์การหล่อโลหะ
P. 541
phosphorus
phosphide ฟอสไฟด์ :
ฟอสฟอรัสในเหล็กหล่อซึ่งอยู่ในรูปของเหล็กฟอสไฟด์ซึ่งเกิดขึ้นมา
อีกเฟสหนึ่งที่มีจุดหลอมเหลวต�่า ระหว่างการแข็งตัวจะแยกตัวอยู่ที่บริเวณ
ขอบเกรน [มีความหมายเหมือนกับ phosphide eutectic]
phosphide eutectic ฟอสไฟด์ยูเท็กติก :
ดู phosphide
phosphor bronze ฟอสเฟอร์บรอนซ์ :
บรอนซ์ดีบุกที่มีฟอสฟอรัสเป็นสารเจืออย่างหนึ่ง
phosphor copper ทองแดงฟอสเฟอร์ :
โลหะเจือทองแดงและฟอสฟอรัสที่มีฟอสฟอรัสร้อยละ ๑๕ ใช้เป็น
สารลดออกซิเจนส�าหรับทองแดงและทองแดงเจือ และยังใช้เป็นสารเติมใน
โลหะเจือด้วย
phosphoric pig iron เหล็กถลุงฟอสฟอรัส :
เหล็กถลุงชนิดที่มีปริมาณฟอสฟอรัสผสมอยู่ไม่เกินร้อยละ ๑.๕
โดยประมาณ
phosphor-tin ดีบุกฟอสเฟอร์ :
โลหะเจือดีบุกและฟอสฟอรัส ใช้เป็นสารลดออกซิเจนส�าหรับ
ทองแดงและทองแดงเจือ
phosphorus ฟอสฟอรัส :
ธาตุอโลหะ มี P เป็นสัญลักษณ์ มีเลขเชิงอะตอมเท่ากับ ๑๕ น�้า
หนักเชิงอะตอม ๓๑ จุดหลอมเหลว ๔๔.๑ องศาเซลเซียส ฟอสฟอรัสขาว
ติดไฟง่ายที่อุณหภูมิห้องจึงต้องเก็บในน�้า เป็นสารที่ไม่ต้องการให้มีในเนื้อ
525
