สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

432 กวีวัจน์วรรณนา หน้า หนังสือตรีมีปัญญาไม่เสียหลาย ๑๘๑ หนาวน�้ ำค้างพร่างพรมจะห่มเสื้อ ๑๙๙ หนาวอารมณ์ลมเรื่อยเฉื่อยเฉื่อยชื่น ๒๒๙ หย่อมหญ้าเหี่ยวแห้งเรื้อ บอกร้ายแสลงดิน ๒๘๓ หรือเริ่มในสมองตรองจงดี ๓๙ หรือวาสนาน้องจะต้องกัน ๒๔๓ หรืออุบายมุ่งร้ายฉมังนัก ๑๒๑ หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ ๖๗ หวังถวิลไม่เว้นวายเอย ๗ หวังให้ชายอยากเชยยิ่งขึ้นหนัก ๒๓๗ หอมบุปผามาลัยไม่ยั่งยืน ๑๙๙ หอมระรวยรสพา เพริศด้วย ๑๔๗ หากสยามพินาศลง ไทยอยู่ ได้ฤๅ ๓๓๕ หากสยามยังอยู่ยั้ง ยืนยง ๓๓๕ หางหงส์ผจงพิจิตรงอน ๑๙ หาง่าย หลายหมื่นมี มากได้ ๓๔๑ หายาก ฝากผีไข้ ยากแท้จักหา ๓๔๑ หิตะโอ้เลอะหลั่งไป ๑๐๗ เหนือประชาพสกนิกร ๖๗ เหมือนฆ่ารักเสียแต่เกิดย่อมอาสัญ ๓๙ เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกา ๒๖๕ เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย ๓๒๓ เหมือนเสือขังเข้าถึงดงก็คงร้าย ๒๙๕ เหมือนหนึ่งให้อาหารส� ำราญครัน ๓๙ �������������� 5 of 5_140809_CC.indd 432 8/8/2557 BE 3:10 PM