สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

429 หน้า ร ร่วมชาติร่วมจิตเป็นข้อใหญ่ ๒๒๑ ร้องร� ำพันสงสารรักหนักหนาเอย ๓๙ ระกะร่อยเพราะรอยหวาย ๑๐๗ ระรวยรื่นรินรินกลิ่นเกสร ๒๒๙ รักบ่หายตราบหาย หกฟ้า ๑๕๓ ราวนรกชนเช่นกล่าวมานี่ ๑๒๑ ร�่ ำพิไรรัญจวนหวนละห้อย ๒๒๙ รู้น้อยว่ามากรู้ เริงใจ ๑๓ รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี ๙๙ รู้สิ่งไรไม่สู้รู้วิชา ๙๙ เราก็เหมือนมอดม้วย หมดสิ้นสกุลไทย ๓๓๕ เราก็เหมือนอยู่คง ชีพด้วย ๓๓๕ เริ่มเพาะเหมาะกลางหว่างหัวใจ ๓๙ เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน ๓๙ เรืองจรัสยิ่งมกุฎสุดสง่า ๖๗ เรื่อยเรื่อยมารอนรอน ๓๒๓ เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง ๓๒๓ แรกจะเกิดเป็นไฉนใครรู้บ้าง ๓๙ ล ลมจะชายชักช�้ ำ ชอกเนื้อเรียมสงวน ๑๘๗ ล้วนหนามเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ ๒๖๕ ละอองอบรสรื่นชื่นนาสา ๓๑๑ ดัชนีวรรคทอง �������������� 5 of 5_140809_CC.indd 429 8/8/2557 BE 3:10 PM