สำนักงานราชบัณฑิตยสภา
417 หน้า ข ขยาดขยั้นมิทันอะไร ก็หมิ่นกู ๒๕๑ ขอเชิญจันทร์ส่องสว่างกลางสากล ๑๑๓ ขอเชิญเผยหน้าต่างนางอีกหน ๑๑๓ ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง ๑๓๙ ขอแต่เพียงไทยเราอย่าผลาญญาติ ๒๒๑ ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา ๑๓๙ ข� ำกว่าแขไขแย้ม ยิ่งยิ้มอัปสร ๘๑ เขานั้นเหมาะคิดขบถอัปลักษณ์ ๑๒๑ เขาย่อมเปรียบเทียบความว่ายามรัก ๒๕๗ เขาสูงอาจวัดวา ก� ำหนด ๑๒๗ แขนซ้ายคอดแล้วเพราะหนุนนอน ๒๑๓ แขนมอบถวายทรงธรรม์ เทอดหล้า ๒๕ แขวนขวัญนุชชูโฉม แมกเมฆ ไว้แม่ ๑๘๗ ค คนเด็ดดับสูญสัง- ขารร่าง ๒๐๗ คนอื่นสักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน ๔๗ ครรไลล่วงเลยทางมากลางหน ๓๒๙ ครั้นจืดจางห่างเหินไปเนิ่นนาน ๒๕๗ ความรักเหมือนโคถึก ๑๗๕ ความรักเหมือนโรคา ๑๗๕ ความรู้คู่เปรียบด้วย ก� ำลัง กายแฮ ๒๘๙ ดัชนีวรรคทอง �������������� 5 of 5_140809_CC.indd 417 8/8/2557 BE 3:10 PM
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NTk0NjM=