สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

สารบัญ หน้า ค� ำน� ำ วรรคทอง ๕๒ บท ๑. ฝูงคนก� ำเนิดคล้าย- คลึงกัน ๑ ๒. สายสมรนอนเถิดพี่จะกล่อม เจ้างามจริงพริ้งพร้อมดังเลขา ๗ ๓. รู้น้อยว่ามากรู้ เริงใจ ๑๓ ๔. สามยอดตลอดระยะระยับ วะวะวับสลับพรรณ ๑๙ ๕. มะโนมอบพระผู้ เสวยสวรรค์ ๒๕ ๖. ในเพลงปี่ว่าสามพี่พราหมณ์เอ๋ย ยังไม่เคยเชยชิดพิสมัย ๓๑ ๗. ความเอยความรัก เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน ๓๙ ๘. แม่รักลูกลูกก็รู้อยู่ว่ารัก คนอื่นสักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน ๔๗ ๙. นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย ๕๓ ๑๐. แล้วว่าอนิจจาความรัก พึ่งประจักษ์ดั่งสายน�้ ำไหล ๕๙ ๑๑. อันว่าความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่ ๖๗ ๑๒. ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต ๗๕ ๑๓. ชมแขคิดใช่หน้า นวลนาง ๘๑ ๑๔. อ้าอะรุณแอร่มระเรื่อรุจี ประดุจมะโนภิรมระตี ณ แรกรัก ๘๗ ๑๕. พระเสด็จโดยแดนชล ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย ๙๓ ๑๖. แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล�้ ำเหลือก� ำหนด ๙๙ ๑๗. บงเนื้อก็เนื้อเต้น พิศเส้นสรีร์รัว ๑๐๗ ๑๘. ถึงกลางวันสุริยันแจ่มประจักษ์ ไม่เห็นหน้านงลักษณ์ยิ่งมืดใหญ่ ๑๑๓ ๑๙. ชนใดที่ไม่มีดนตรีการ ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก ๑๒๑ ๒๐. พระสมุทรสุดลึกล้น คณนา ๑๒๗ ๒๑. ตัวน้องมิใช่ของอันเคยขาย จะเรียงรายกลางหนหาควรไม่ ๑๓๓ ๒๒. ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน ๑๓๙ ๒๓. ปลาร้าพันห่อด้วย ใบคา ๑๔๗ ๒๔. เอียงอกเทออกอ้าง อวดองค์ อรเอย ๑๕๓ ๒๕. กระหม่อมฉันก็เคยทราบ สุภาษิตบุราณว่า ๑๕๙ �������������� 5 of 5_140809_CC.indd 4 8/8/2557 BE 3:09 PM

RkJQdWJsaXNoZXIy NTk0NjM=