สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

262 กวีวัจน์วรรณนา ความดีเด่น วรรคทองบทนี้มีความดีเด่นด้านการแสดงอานุภาพของความรัก ที่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ กวีใช้ความเปรียบง่าย ๆ แต่แยบคายโดยเชื่อมโยงความรักกับการรับรสชาติต่าง ๆ กล่าวคือ เมื่อความรักยังหวานชื่น “น�้ ำผัก” ที่ปรกติมีรสขมก็ยังชื่นชมว่าหวานได้ แต่เมื่อความรักจืดจางลง “น�้ ำตาล” ที่มีรสหวานโดยธรรมชาติ ก็ติว่า เปรี้ยวเกินจะทน ความเปรียบดังกล่าวสะท้อนว่าเมื่อมีความรัก ทุกสิ่ง ทุกอย่างก็ดูสวยงามสดชื่น แม้กระทั่งสิ่งที่ไม่น่าพึงปรารถนาเช่นความ ขม ก็ยังรู้สึกว่าเป็นสิ่งดีมีค่าขึ้นมาได้ แต่ในยามหมดรักแล้ว สิ่งที่คน ทั่วไปนิยมว่าดีเช่นความหวาน ก็เห็นเป็นตรงกันข้ามไปได้ ความรักจึง ท� ำให้มนุษย์มองและตัดสินสิ่งต่าง ๆ ตามใจปรารถนาโดยปราศจาก เหตุผล การน� ำเสนอสัจธรรมของความรักอันเป็นสากลด้วยความเปรียบ ที่คมคายและเข้าใจง่าย ท� ำให้วรรคทองบทนี้เป็นที่จดจ� ำและน� ำมา อ้างถึงเสมอมา �������������� 5 of 5_140809_CC.indd 262 8/8/2557 BE 3:09 PM