สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

54 อนุสรณ์ในการพระราชทานเพลิงศพ ศาสตราจารย์ ดร.ประเสริฐ ณ นคร เคร่า – คอย กินข้าวนั่งเคร่าอยู่คอยท่า แน่ง – นิ่ง เมลื่อย – เมื่อย ยัง – มี เช่น คนยังเบี้ยเท่ากับคนมีเงิน วี – พัด (ล้านนา อีสาน) กินกาง – กินสินบน กินสะกาง สู – สรรพนามบุรุษที่ ๒ หับ – ปิด (ล้านนา อีสาน) หั้น – นั้น เชียก – เชือก ตายืน – ตาค้าง ตาตอกขอกตายืน ตาตอก – ตาเดียว อุก – ปล้น ยะ – ห่าง (แยกแยะ) หัวรอ – ที่ริมทะเลหรือริมคลองที่มีเขื่อนกั้น นิทานศีลห้า ของ ดร.อนาโตล ร. เป็ลติเยร์ พ่อออก – โยมผู้ชาย ข่าม – ยอมรับ คิดขุ่ง – ค� ำนึง คอง – รอ คอย ชะคล้าย – เฉย ดูดาย (จรกล้าย อุเบกขา วางเฉย) หื้อรู้ค่าว – ให้รู้เรื่อง (อธิบายค่าวซอ) พันดั่ง – ส่วน แลว – ดาบ เจ – มุม