สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

48 อนุสรณ์ในการพระราชทานเพลิงศพ ศาสตราจารย์ ดร.ประเสริฐ ณ นคร หมิด – นิดเดียว นิราศหริภุญชัย “บ่ห่างสักเหม็ดแม้นเมื่อใกล้วิภาดา” คนไม่ขาดสักนิดเดียว แม้จะใกล้รุ่งแล้ว เม่อ (เมื่อ) – ช่วงเวลาในอดีต “เมื่อชั่วพ่อขุนรามค� ำแหง” แสดงว่าสิ้นรัชกาลพ่อขุนรามค� ำแหง แล้ว มุน (บน) – จัตุรัส เต็มดวง นาง – นางสาว ลูกสาว ผู้ดี เหน้า – คู่รัก น�้ ำหม้า – น�้ ำขึ้น เนิง (เนือง) – นันเนือง อึงมี่ ป้อนม (พ่อนม) – พ่อแท้ ๆ ไม่ใช่พ่อเลี้ยง งาว – บิด งอ เงาะ – งอก นิราศหริภุญชัย “พฤกษาสางต้นงอก เงยเงาะ” ญ่าย – แตกเป็นชิ้น หนีไป พาย (ผีพราย) – ผีแม่ออกลูกตายหรือตายก่อนลูกครบเดือนหนึ่ง เป้าปู่ – บรรพบุรุษ แป๋ง (แปลง) – ซ่อม พาม – ที่พักหลบแดดฝนชั่วคราว (ผาม – ปะร� ำ) ผ่าว (เฝ่า) – ประทัด กว๋าน – เจ้าหน้าที่ กวาน – ปกครอง ซัก – ส� ำลัก เส – เสีย กว่า ซ้อน – มะลิ จารึกหลักที่ ๒ ดอกซ้อน ดอกพุด ซุง – ไม่เคลื่อนไหว ยืนซุงอยู่ – ต้นยังตั้งอยู่