สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

46 อนุสรณ์ในการพระราชทานเพลิงศพ ศาสตราจารย์ ดร.ประเสริฐ ณ นคร จ๋าว – ดอกเป็นพวง เช่น หญ้า จั้ง – ป้องกัน ลักชัง – เกลียด โจ้แขก (ชั่วแขก) – ภายในระยะที่ตะโกนถึง จุ๋ย (จุย) – เร่งเร้าดังในเพลงซอ “จุยหมายุยเข้าเหล่า” ไล่หมาขนปุยเข้าทุ่งหญ้าที่ไร้ต้นไม้ ยอง – ฝ้าย (ยองใย – จะเป็นใยฝ้ายกระมัง) ดาก (ดิน) – เลว ผีด�้ ำ – ผีบรรพบุรุษ แดก – ต� ำ (ปลาแดก – ปลาร้า) หน้าแด่น – หน้าผาก ดอก – พูดหยอกล้อ ฟ้าแดด – พระอาทิตย์ก� ำลังส่องแสง ป้านฝาย – ท� ำท� ำนบ ฟาน (เจ้า) – ทรยศ (ฟื้นเจ้า) เฝา (เผ่า) – ขี้เถ้า (เผ้าธุลี) ใฝ่ – สร้างวิมานบนอากาศ ฝี – หนึ่งในสองข้าง เช่น ฝีมือ ฝีปาก ฟอง – ลูกคลื่น อืน – ชื้น ไปแขกหา – ไปเยี่ยม หาก – ต่างไปจาก ฮ้าน (ร้าน) – หลายชั้น หางฮี – หางยาว (ยันฮี – ย่านยาว) ห้อม – ต้นคราม (เสื้อหม้อห้อม) ห้อมหา – ต้องการให้เอามาจนได้