สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

§ÿ ≥À≠‘ ß°ÿ ≈∑√— æ¬å ‡°…·¡à π°‘ ® §«“¡‡ÀÁ π∑â “¬∫∑ æ√–√“™π‘ æπ∏å ∫∑≈–§√‡√◊Ë Õß Õ‘ ‡Àπ“π’È à Õß –∑â Õπ ¿“æ — ß§¡„Àâ §«“¡√Ÿâ ·≈–·π«§‘ ¥∑’Ë π”¡“‡ªì πª√–‚¬™πå „π°“√¥”√ß™’ «‘ µ‰¥â ·µà „π∫“ß°√≥’ ‡¡◊Ë Õ ¿“æ — ß§¡·≈–·π«∑“ߥ”√ß™’ «‘ µ ¢Õß§π‰∑¬‡ª≈’Ë ¬π‰ª ºŸâ Õà “π®÷ ß§«√ — ß«√≥å «à “ ∫∑∫“∑·≈–惵‘ °√√¡¢Õß µ— «≈–§√„π‡√◊Ë Õ߇À¡“– ¡°— ∫ ¿“æ — ß§¡·≈–°“√¥”√ß™’ æ„πªí ®®ÿ ∫— πÀ√◊ Õ ‰¡à ‡™à π „π∫∑≈–§√‡√◊Ë ÕßÕ‘ ‡Àπ“ Õ‘ ‡Àπ“ ¡’ 惵‘ °√√¡‡ªì 𙓬‡®â “™Ÿâ ∂◊ Õµ— ««à “ Ÿ ß»— °¥‘Ï √Ÿ ªß“¡ ¡’ §«“¡ “¡“√∂ ¥— ßπ—È π‡¡◊Ë Õª√“√∂π“ µ√’ „¥ °Á ®–„™â «‘ ∏’ °“√µà “ß Ê „Àâ ‰¥â µ√’ π—È π ·¡â ‰¡à ¬‘ π¬Õ¡ °Á ®–„™â ‡≈à Àå ‡ πà Àå ™“¬®π ¡§«“¡ ª√– ß§å ´÷Ë ß„π ¡— ¬‚∫√“≥§à “π‘ ¬¡ ¢Õß™“¬‰∑¬ π‘ ¬¡¡’ ‡¡’ ¬¡“° ‡æ√“– ‡ªì π — ß§¡‡°…µ√ µâ Õß¡’ ·√ßß“π≈Ÿ ° À≈“π®”π«π¡“°‡æ◊Ë Õ®— ¥°“√‰√à π“ ‡√◊ Õ° «π‰«â ‰¥â º≈¥’ °…— µ√‘ ¬å ·≈– ¢ÿ ππ“ߺŸâ ¡’ Õ— π®–°‘ π®÷ ß¡’ ‡¡’ ¬¡“° ·µà „πªí ®®ÿ ∫— π — ß§¡‰∑¬‡ªì π — ß§¡ §√Õ∫§√— «‡¥’Ë ¬« ·¡â ®–¡’ Õ“™’ æ¥â “π‡°…µ√ ·µà °Á ¡’ Õ“™’ æ∏ÿ √°‘ ®°“√§â “Õÿ µ “À°√√¡ ‡ªì π®”π«π¡“°¥â «¬ ∂÷ ß°√–π—È π §à “π‘ ¬¡™“¬‰∑¬¡’ ‡¡’ ¬¡“° ·≈–‡ÀÁ π µ√’ ¥â Õ¬§à “ ®÷ ߬— ßµ‘ ¥µ“¡¡“‡ªì π §à “π‘ ¬¡„πªí ®®ÿ ∫— π¥â «¬ ´÷Ë ß¢â Õπ’È §«√ ·°â ‰¢ à «π∑’Ë ∫∑≈–§√°≈à “«∂÷ ß»‘ ≈ª- «— ≤π∏√√¡ ‡™à π °“√≈–‡≈à π ´÷Ë ß‡ªì π ‡Õ°≈— °…≥å ¢Õ߉∑¬ À≈“¬Õ¬à “ß Ÿ ≠À“¬‰ª §«√À“∑“ßøóô πøŸ ·≈– »÷ °…“∂à “¬∑Õ¥„Àâ ¥”√ßÕ¬Ÿà ¢π∫∏√√¡- ‡π’ ¬¡ª√–‡æ≥’ Õ— π¥’ ß“¡ ‡™à 𠇪ì πÀ≠‘ ß µâ Õß√— °π«≈ ß«πµ— « ‡ªì πª√— ™≠“°“√ ¥”√ß™’ «‘ µ∑’Ë ¡’ §ÿ ≥§à “·≈–‡ªì π‡Õ°≈— °…≥å ¡“·µà ‚∫√“≥ µ√’ ‰∑¬„πªí ®®ÿ ∫— π§«√ µ√–Àπ— °„π§ÿ ≥§à “¢Õßµπ ·≈–√— °…“ «— ≤π∏√√¡Õ— π¥’ ß“¡„Àâ ¥”√ßÕ¬Ÿà ‡™à π°— π ª√–°“√ ÿ ¥∑â “¬∑’Ë §«√°≈à “«∂÷ ß §◊ Õ °“√°«’ π‘ æπ∏å ´÷Ë ß‡ªì π‡Õ°≈— °…≥å ·≈–‡ªì π ¡∫— µ‘ »‘ ≈ª«— ≤π∏√√¡Õ— π∑√ß §ÿ ≥§à “¬‘Ë ß¢Õß™“µ‘ ∫∑≈–§√‡√◊Ë ÕßÕ‘ ‡Àπ“ æ√–√“™π‘ æπ∏å ¢Õßæ√–∫“∑ ¡‡¥Á ®- æ√–æÿ ∑∏‡≈‘ »À≈â “π¿“≈— ¬ ‡ªì π¬Õ¥ ¢Õß«√√≥§¥’ ∫∑≈–§√ ‡ªì π‡æ™√‡¡Á ¥ ß“¡¢Õß«√√≥§¥’ ‰∑¬ ¡’ §ÿ ≥§à “‡™‘ ß ¿“…“·≈–¡’ ÿ π∑√’ ¬¿“懪ì π‡§√◊Ë Õß ®√√‚≈ß„®§π„𙓵‘ ®÷ ß§«√∑’Ë §π‰∑¬ ∑ÿ °‡æ»∑ÿ °«— ¬·≈–∑ÿ °¬ÿ § ¡— ¬®–™à «¬ °— π ◊ ∫∑Õ¥§ÿ ≥§à “¢Õß«√√≥§¥’ ‡√◊Ë Õßπ’È ‰¥â ¥”√ßÕ¬Ÿà ·≈–·æ√à À≈“¬ ·≈–À“° Õπÿ ™π™“«‰∑¬®–»÷ °…“·≈– √â “ß √√§å ß“π°«’ π‘ æπ∏å ‰«â „Àâ ‡ªì π∑√— æ¬å ‘ π∑“ß ªí ≠≠“¢Õß™“µ‘ ◊ ∫∑Õ¥‡ªì π¡√¥°‰∑¬ µ≈Õ¥‰ª °Á ®–‡ªì π§ÿ ≥Ÿ ª°“√·°à ™“µ‘ Õ¬à “ß¬‘Ë ß Abstract I-nao, King Rama IIûs Drama in Verse : a Precious Gem of the Thai Literary Circle Khunying Kullasap Gesmankit Fellow of the Academy of Arts, The Royal Institute, Thailand I-nao is a Thai literature, the plot and story of which had been taken from Javanese literature since the Ayutthaya Period. There are several Thai versions of I-nao, the most distinguished being the text of the play I-nao, written by King Rama II, which has been praised by the Literature Club in King Rama VIûs reign as being the best of verses written for dance drama. This royal composition has the following literary values; well-written, moving, showing guidelines for living, and entertaining. With its aesthetic value, I- nao is considered a gem of Thai literature. Key words : I-nao, literary art, aesthetics «“√ “√ √“™∫— ≥±‘ µ¬ ∂“π ªï ∑’Ë ÛÛ ©∫— ∫∑’Ë Ò ¡.§.-¡’ .§. ÚııÒ 157

RkJQdWJsaXNoZXIy NTk0NjM=