สำนักราชบัณฑิตยสภา

ราชบัณฑิตยสภา 67 บทบาทของสถานศึกษาที่เห็นได้ชัดเจนในการพัฒนาความฉลาดรู้คือ โรงเรียนกินนอนหรือโรงเรียน ประจ� ำ ดังค� ำแปลพระราชบันทึก (พระราชหัตถเลขา) ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวในการ ด� ำเนินการศึกษาของวชิราวุธวิทยาลัย ที่ส่งให้เสนาบดีและปลัดทูลฉลองกระทรวงธรรมการอ่าน ดังนี้ “...ส� ำหรับโรงเรียนมหาดเล็กหลวง ข้าไม่เป็นห่วงการปั้นนักเรียนชั้นมัธยม ให้ เป็นเทวดาเหมือนกันหมดทุกคน ได้คะแนนคนละหลายพันคะแนน เท่ากับการสร้าง เด็กหนุ่มที่ขยันขันแข็งและสะอาดทั้งร่างกายและจิตใจ เตรียมพร้อมที่จะรับภาระต่าง ๆ ซึ่งจะมีมาในอนาคต ข้าไม่ต้องการนักเรียนตัวอย่าง ที่สอบไล่ได้คะแนนขั้นเกียรตินิยม ทุก ๆ ครั้ง ข้าไม่ต้องการต� ำราเรียนที่เดินได้ ที่ข้าอยากได้นั้นคือ เยาวชนที่เป็นสุภาพบุรุษ ซื่อสัตย์สุจริต มีอุปนิสัยใจคอดี และข้าจะไม่โศกเศร้าเลย ถ้าเจ้ามารายงานว่า เด็ก คนหนึ่งเขียนหนังสือไม่คล่อง คิดเลขเศษซ้อนไม่เป็น และไม่รู้วิชาเรขาคณิตเลย ถ้าข้า รู้ว่าเด็กคนนั้นได้ศึกษาพอที่จะรู้ว่า ความเป็นลูกผู้ชายคืออะไร และขี้แยคืออะไร ข้าไม่