สำนักราชบัณฑิตยสภา

ราชบัณฑิตยสภา 61 ดิฉันเป็นสถาบันเอกชนและท� ำงานฝ่าฟันเกี่ยวกับ ความฉลาดส� ำหรับเด็กโดยเฉพาะ ปัญหาคือขณะนี้มีการ ประชาสัมพันธ์ออกไปน้อย ผู้ปกครองไม่เข้าใจค� ำว่าฉลาดรู้ คืออะไร ท� ำให้ทุกคนมุ่งหวังว่าอยากจะให้ลูกฉลาดโดยการ ได้คะแนนดี เราเองพยายามสื่อว่าเด็กทุกคนมีศักยภาพ มี ความฉลาดในตัวเอง ดังนั้นจะต้องดึงความฉลาดของเด็ก ออกมาโดยการเรียนผ่านกิจกรรม แต่ผู้ปกครองไม่เห็น ความส� ำคัญของการให้เด็กมีโอกาสเรียนผ่านกิจกรรม ตามที่เมื่อครู่ครูบอกว่าครูมีต� ำราเพียงเล่มเดียว แต่ใน สถาบันดิฉันเองใช้ของเล่นมากกว่า ๔,๐๐๐ กิจกรรม เพื่อ จะดึงศักยภาพเด็กออกมา ผลคือผู้ปกครองไม่เห็นความส� ำคัญ กลายเป็นว่าเราสอนเด็กแบบมีความสุข แต่ว่า เด็กอาจสนุกเกินไป จึงอยากเสนอให้รัฐบาลหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับความฉลาดรู้ ให้คนตระหนักรู้ว่าเป็นเครื่องมือส� ำคัญที่จะสร้างเยาวชนในอนาคตได้ มองว่านั่นคือการพัฒนาลงไปสู่ชั้นเรียนได้ และในส่วนของผู้บริหารอาจไม่ได้มีความรู้หรือความชัด ในเรื่องที่จะเป็นพี่เลี้ยงในกระบวนการออกแบบการสอนหรือการจัดการเรียนรู้ที่จะไปสู่ตัวผู้เรียน เราท� ำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อพลเมืองโลกที่เป็นเด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้าที่เราหวัง ที่เรามองในวันนี้ แต่ในความ เป็นจริงคุณครูอาจใช้สื่อหรือการออกแบบการสอนน้อยมาก คุณครูถึงมองเห็นแต่วิธีการที่จะน� ำไปท� ำให้เกิดขึ้น เด็กกับผู้เรียนที่เป็นสิ่งที่น่าห่วงและจะท� ำได้นั้นก็คือ ในส่วนของวิสัยทัศน์หรือสิ่งที่ท่านให้ทั้งหมด มุมมอง รวมทั้งความรู้ที่จัดให้ในหลาย ๆ รูปแบบ รวมทั้งการเข้ามาศึกษาของคุณครู ของศึกษานิเทศก์ ของอะไรต่าง ๆ ทุกส่วนที่เชิญประชุม พอไปถึงห้องเรียน เราจะเห็นว่าคุณครูยังยึดแบบเรียนเพียงเล่มเดียว นั่นคือยังเหมือน กับลงไปถึงผู้เรียนน้อย ดร.ชญานิธิ แบร ดี้