สำนักราชบัณฑิตยสภา

ราชบัณฑิตยสภา 50 เราต้องมีความสามารถในการใช้ความรู้ ความเข้าใจ ค่านิยม และความตระหนักที่ถูกต้อง รวมทั้งมี ทักษะทางสังคมเพื่อให้ผู้เรียนมีสมรรถนะในการเปลี่ยนพฤติกรรมทางสังคมเพื่อให้เป็นคนที่มีชีวิตอย่างมีคุณค่า โดยครูผู้สอนต้องท� ำให้ดูเป็นตัวอย่าง คือต้องมีสมรรถนะในการเปลี่ยนพฤติกรรมครูด้วย นี่คือสมรรถนะที่ ส� ำคัญคือ เปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองให้มีชีวิตที่มีคุณค่าอย่างเดียวไม่พอ อาจต้องมีสมรรถนะในการสร้างสังคม ใหม่ให้เป็นสังคมที่มีความสุขด้วย โดยสรุปแล้วก็คือ พลเมืองคุณภาพในโลกอนาคตยุค ๔.๐ และ ๕.๐ จะต้องเป็นพลเมืองที่มีความฉลาดรู้ ๒ ชุดใหญ่ ชุดที่ ๑ คือ ชุดเศรษฐกิจ และชุดที่ ๒ คือ ชุดสังคม เพื่อให้เรามีคนที่มีสมรรถนะสร้างสรรค์ระบบ เศรษฐกิจอัจฉริยะและระบบสังคมอัจฉริยะ ค� ำถามก็คือ ในวงการครู โรงเรียนจะน� ำไปใช้จริงอย่างไร เราจะ ช่วยกันเสริมสร้างคนไทยทั้งยุคเก่าและยุคใหม่ให้มีความฉลาดรู้ ๒ ชุดนี้ได้อย่างไร ล� ำดับที่ ๑ เราต้องเปลี่ยน ระบบการศึกษา ไม่ใช่แค่ develop หรือ reform แต่อาจต้องเปลี่ยนแบบ transform ระบบการศึกษาให้เป็น ระบบการศึกษาอัจฉริยะ คือจะต้องเป็นระบบการศึกษาที่มุ่งผลลัพธ์ด้านความฉลาดรู้ทางเศรษฐกิจและสังคม ของผู้เรียน คือต้องท� ำให้คนมีสมรรถนะในการสร้างนวัตกรรมทางสังคมและนวัตกรรมทางเศรษฐกิจ ผู้เรียนที่ มีความฉลาดรู้ทางเศรษฐกิจก็ต้องสร้างนวัตกรรมทางเศรษฐกิจเพื่อให้เกิดระบบเศรษฐกิจอัจฉริยะ ผู้เรียนที่มี ความฉลาดรู้ทางสังคมก็ต้องเป็นผู้ที่มีความสามารถในการสร้างนวัตกรรมทางสังคมเพื่อให้เกิดสังคมอัจฉริยะ สุดท้ายเมื่อระบบการศึกษาอัจฉริยะจะสร้างคนให้สามารถสร้างนวัตกรรมได้ทั้งทางเศรษฐกิจและ สังคม ระบบการเรียนรู้ก็ต้องเปลี่ยนเป็นระบบการเรียนรู้อัจฉริยะ ทุกคนรู้จักดีอยู่แล้วว่าจะต้องเปลี่ยน ผู้เรียนให้ได้ เปลี่ยนในแง่พฤติกรรม ไม่ใช่เปลี่ยนในแง่ความรู้ เปลี่ยนในแง่สมรรถนะที่จะน� ำความฉลาดรู้ทาง เศรษฐกิจและสังคมไปใช้เปลี่ยนชีวิตจริงให้ได้อย่างมีคุณค่า เมื่อเช้านี้ ศาสตราจารย์กิตติคุณสุมน อมรวิวัฒน์ ได้ใช้ค� ำว่า ใช้ให้เป็นประโยชน์แก่ชีวิตจริง ผมขอเสริมเป็นภาษาอังกฤษว่า real life application