สำนักราชบัณฑิตยสภา

มาลิทัต พรหมทัตตเวที 593 วารสาร ราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๖ ฉบับที่ ๔ ต.ค.-ธ.ค. ๒๕๕๔ ใหญ่ในโลกเพื่อลงโทษมนุษย์ที่ชั่วร้าย ผู้คนต้องไปซ่อนตัวตามภูเขา แย่งอาหาร และที่อยู่กับสัตว์ร้าย ท� ำให้ต้องทนทุกข์ ทรมานมาก มีเทพเจ้าองค์เดียวบนสวรรค์ คือ คุน (Khun) ซึ่งมีเมตตาต่อมนุษยชาติ และรู้สึกว่าการลงโทษนี้รุนแรงเกินไป จึงขอร้องให้เง็กเซียนฮ่องเต้ท� ำให้น�้ ำลด แต่ไม่เป็นผล คุนท� ำการสร้างเขื่อนซึ่ง ไม่สามารถทานน�้ ำหนักของน�้ ำได้ มีเต่า ๓ ขา และนกฮูกมีเขาปรากฏตัวขึ้นและ แนะน� ำให้คุนขโมย ดินงอก (Swelling Earth) ซึ่งมีสรรพคุณในการงอกไม่มี ที่สิ้นสุดมาจากเง็กเซียนฮ่องเต้ เพราะมัน เป็นสิ่งเดียวที่จะปิดกั้นน�้ ำได้ คุนหาดิน นี้มาได้ก้อนหนึ่งแล้วลงไปยังโลกมนุษย์ โยนก้อนดินลงไปในน�้ ำ ทันใดนั้นดินก็ เริ่มโก่งตัวขึ้น ไม่ช้าก็กลายเป็นภูเขากั้นน�้ ำ เอาไว้ น�้ ำจึงแห้งสนิท เหล่ามนุษย์พา กันปีติยินดี แต่เง็กเซียนฮ่องเต้โกรธมาก จึงส่ง ชู-จุง (Chu-jung) ภูตแห่งไฟและ เพชฌฆาตแห่งสวรรค์ลงมาก� ำจัดคุน แล้วน� ำดินที่เหลือกลับไปสวรรค์ น�้ ำจึง ท่วมโลกอีกครั้งหนึ่ง แม้คุนจะถูกฆ่าแต่ วิญญาณของเขายังอยู่เพื่อท� ำภารกิจให้ เสร็จสิ้น มีชีวิตใหม่เกิดขึ้นในร่างของ เขาซึ่งไม่เน่าเปื่อย โดยมีมนุษย์ที่เศร้าโศก คิดถึงเขาเฝ้าระวังอยู่ เมื่อเวลาผ่านไป ๓ ปี เง็กเซียนฮ่องเต้ส่งเทวดาถือดาบของ หวู่ (Wu) จักรพรรดิองค์แรกของ ราชวงศ์ โจว (Chou Dynasty) ลงมาสังหารคุน เมื่อคมดาบผ่าท้องของคุน มีมังกรมีปีก และเขาโผล่ออกมา มังกรนี้คือ หยู (Yu) ลูกของเขานั่นเอง คุนเองกลายสภาพเป็น หมีหรือมังกรสีเหลืองกระโดดหายไปอยู่ ที่ก้นทะเล ข้างต้น แต่มีเพิ่มเติมว่าสาเหตุที่พระวิษณุ ต้องอวตารลงมาเพราะขณะที่พระพรหม บรรทมหลับนั้น อสูรหัยครีพ ได้มาขโมย คัมภีร์พระเวท ไปจากพระโอษฐ์ของ พระองค์ เป็นเหตุให้น�้ ำท่วมโลก ปลาทอง อวตารสังหารหัยครีพได้ เมื่อน�้ ำลดลงแล้ว พระมนูจึงสร้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ขึ้นมาใหม่ ต� ำนานจีน ในต� ำนาน จีน มีเรื่องเล่าว่า เจ้าแห่ง สวรรค์คือ เทียนเฉิน (Tien-shen) ที่ไทย เรียกว่า เง็กเซียนฮ่องเต้ ท� ำให้เกิดน�้ ำท่วม และมีบทบาทส� ำคัญในการสร้างมหายุค ต่อไป (๑ มหายุค = ๔,๓๒๐,๐๐๐ ปีมนุษย์) พระมนูองค์ส� ำคัญที่มีบทบาทเกี่ยวกับ น�้ ำท่วมคือ พระมนูองค์ที่ ๗ หรือ พระมนู ไววัสวัต เกิดขึ้นในกฤตะยุคซึ่งเป็นยุคแรก ตามต� ำนานฮินดู วันหนึ่ง ขณะที่พระมนู ผู้ได้บ� ำเพ็ญเพียรมาเป็นเวลาหมื่นปีจนมี บารมีแก่กล้าเท่าพระพรหมเองก� ำลังเข้า ฌานอยู่ใกล้ธารน�้ ำ มีปลาน้อยตัวหนึ่งมา ขอร้องให้ช่วยปกป้องมันจากปลาอีกตัว ที่ก� ำลังไล่ล่ามันอยู่ พระมนูจึงเอาปลาใส่ ไหไปปล่อยในสระ แต่ปลาโตขึ้นจนอยู่ ในสระไม่ได้ต้องน� ำไปยังแม่น�้ ำคงคา แม้ แต่แม่น�้ ำคงคาก็ยังใหญ่ไม่พอส� ำหรับปลา เลยต้องเอามันไปปล่อยในมหาสมุทร และแล้วปลาก็แสดงตนเป็นพระพรหม เตือนพระมนูว่าน�้ ำจะท่วมโลกให้ต่อเรือ เพื่อบรรทุกฤๅษี ๗ ตน และสรรพสิ่งทั้ง หลายที่พวกพราหมณ์ถือว่าสลักส� ำคัญ เมื่อน�้ ำเริ่มสูงขึ้นปลาจ� ำแลงก็ใช้เขาของ มันดึงเรือขึ้นไปบนยอดสูงสุดของภูเขา หิมาลัย หลังจากเวลาผ่านไปหลายปีน�้ ำก็ ลดลง พระมนูท� ำพิธีบ� ำเพ็ญเพียรเพื่อบูชา ปลา ของถวายก็มีนม เนยใส นมเปรี้ยว ซึ่งเมื่อ ๑ ปีผ่านไปของเหล่านี้ได้กลาย เป็นสาวสวยผู้บอกว่าเธอเป็นธิดาของ พระมนู และจะช่วยให้พระองค์มีลูก หลานมากมาย ดังนั้น ต่อมาพระมนูจึงได้ ให้ก� ำเนิดมนุษยชาติและได้รับพรมากมาย หลายประการ ปลาตัวที่มา เตือนพระมนูนั้น บางส� ำนวนก็ว่าคือ พระวิษณุ หรือ พระ นารายณ์ ซึ่งอวตารเป็นปลาในมัสยาวตาร อวตารปางที่ ๑ เพื่อมาช่วยพระมนูไววัสวัต เนื้อหาของอวตารปางนี้ก็เหมือนเรื่อง Noah’s ark จากต้นฉบับของเอธิโอเปีย สมัยศตวรรษที่ ๑๘ (Encyclopedia of World Mythology, Octopus Books Limited, 1975)