สำนักราชบัณฑิตยสภา

วารสารราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๗ ฉบับที่ ๑ ม.ค.-มี.ค. ๒๕๕๕ 103 วิสุทธิ์ ใบไม้ ที่ยังมีชีวิตอยู่ในบริเวณพื้นที่ใกล้เคียงกันหรือในหมู่เกาะที่อยู่แยกออกไปจากผืนแผ่นดินใหญ่ ข้อสังเกต อย่างละเอียดถี่ถ้วนเช่นนี้ท� ำให้ดาร์วินจินตนาการความสัมพันธ์ระหว่างสปีชีส์ได้ชัดเจนขึ้น จนในที่สุดเขาได้ ข้อสรุปเบื้องต้นว่าสิ่งมีชีวิตชนิดที่ใกล้ชิดกันสืบทอดสายพันธุ์มาจากบรรพบุรุษร่วมกันเสมอ นอกจากนี้ ดาร์วินยังได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการถ่ายทอดพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิตควบคู่กับการเปลี่ยนแปลง ลักษณะพันธุกรรมทีละเล็กทีละน้อยตามกาลเทศะ ดาร์วินได้ศึกษาสิ่งมีชีวิตหลากหลายรูปแบบในหมู่เกาะกาลาปากอส เช่น กลุ่มนกฟินช์หรือ ดาร์วินฟินช์ นกม็อกกิงเบิร์ด เต่ายักษ์ กิ้งก่ายักษ์ และพืชนานาชนิด ท� ำให้แนวความคิดของดาร์วินตกผลึก ชัดเจนและความคิดอันบรรเจิดก็บังเกิดขึ้นในใจของเขาที่เรียกว่า การแปรพันธุ์ของสปีชีส์ (transmutation of species) นั่นคือ สิ่งมีชีวิตมีการเปลี่ยนแปลงทีละเล็กทีละน้อย หรืออีกนัยหนึ่งสิ่งมีชีวิตมี “วิวัฒนาการ” ซึ่งหมายถึงสปีชีส์ใหม่ ๆ เกิดจากการเปลี่ยนแปลงมาจากสปีชีส์ดั้งเดิมที่มีอยู่ก่อนแล้ว การวิเคราะห์และสังเคราะห์ข้อมูล เมื่อดาร์วินเดินทางกลับถึงอังกฤษเขาก็ใช้เวลานานประมาณ ๒๐ ปีในการศึกษา วิเคราะห์ และ สังเคราะห์ข้อมูลจากตัวอย่างต่าง ๆ โดยปรึกษาหารือและร่วมมือกับผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางคนอื่น ๆ เพื่อช่วยกันศึกษาหาความจริงของสิ่งที่เก็บมาได้ เช่น จอร์จ วอเทอร์เฮาส์ (George Waterhouse) ศึกษาสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน�้ ำนม จอห์น กูลด์ (John Gould) ศึกษานกฟินช์จากหมู่เกาะกาลาปากอส ลีโอนาร์ด เจนินส์ (Leonard Jenyns) ศึกษาเรื่องปลา และโทมัส เบลล์ (Thomas Bell) ศึกษาสัตว์เลื้อยคลาน และสัตว์สะเทินน�้ ำสะเทินบก ส่วนทางด้านพืชก็มีศาสตราจารย์จอห์น เฮนสโลว์ช่วยรับผิดชอบ ข้อมูล ทางวิชาการด้านต่าง ๆ ดังกล่าวช่วยสนับสนุนสมมุติฐานวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตซึ่งค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในใจ ของดาร์วินตั้งแต่อยู่ระหว่างการเดินทางส� ำรวจธรรมชาติในทวีปอเมริกาใต้แล้ว นอกจากศึกษาตัวอย่างสัตว์และพืชอย่างกว้างขวางแล้ว ดาร์วินยังศึกษาทดลองผสมพันธุ์สัตว์เลี้ยง เช่น วัว ม้า นกพิราบ และเพาะปลูกพืชสวน เช่น กะหล�่ ำปลี ผักกาด ลิ้นมังกร เพื่อตรวจสอบความแปรผัน ของลักษณะทางสันฐานวิทยาเพื่อเปรียบเทียบกับสิ่งที่เขาได้พบเห็นในประชากรธรรมชาติและได้บันทึก ข้อมูลไว้อย่างละเอียดตลอดการเดินทางไปกับเรือหลวงบีเกิล ใน ค.ศ. ๑๘๓๘ ดาร์วินมีความคิดเกี่ยวกับการคัดเลือกตามธรรมชาติเมื่อเขาได้อ่านหนังสือเรื่อง “ An Essay on the Principle of Population ” (๑๗๙๘) เขียนโดยโทมัส มอลทัส (Thomas Maltus) นักเศรษฐศาสตร์ชาวอังกฤษ เพราะดาร์วินสะดุดกับค� ำว่า “การดิ้นรนเพื่อการด� ำรงอยู่” (struggle for existence) ท� ำให้เขาฉุกคิดเกี่ยวกับกลไกการเปลี่ยนแปลงของสปีชีส์โดยการคัดเลือกตามธรรมชาติ