สำนักราชบัณฑิตยสภา

พุทธศิ ลป์ในวรรณคดี ไทย 56 The Journal of the Royal Institute of Thailand Vol. 37 No. 2 April-June 2012 พุทธศิลป์ที่พรรณนาเป็นลายลักษณ์อักษรในวรรณคดีเรื่องต่าง ๆ ด้วยภาษาที่ประณีต อลังการ ดังตัวอย่างต่าง ๆ ที่กล่าวมานี้ แสดงคุณค่าทางวรรณศิลป์ และสะท้อนให้เห็นว่าศิลปะทางวรรณคดีมี ความสัมพันธ์แนบแน่นกับชีวิต กวีได้แรงบันดาลใจจากความรู้ ความคิด ความเชื่อที่สั่งสมอยู่ในสังคมไทย และสิ่งต่าง ๆ ที่กวีได้สัมผัสอยู่รอบตัว กวีสืบสานรักษาคุณค่าแห่งพุทธศิลป์ไว้และส่งทอดคุณค่านั้นสู่คน รุ่นหลังอีกด้วย ผ้าปักภาพป่าหิมพานต์ รุกขชาติดาษใบระบัดเรียว พริ้งเพรียวดอกดกระดะดวง ปักเป็นมยุราลงร� ำร่อน ฝ่ายฟ้อนอยู่บนยอดภูเขาหลวง แผ่หางกางปีกเป็นพุ่มพวง ชะนีหน่วงเหนี่ยวไม้ชม้อยตา ปักเป็นหิมพานต์ตระหง่านงาม อร่ามรูปพระสุเมรุภูผา วินันตกหัศกันเป็นหลั่นมา การวิกอิสินธรยุคุนธร อากาศคงคาชลาสินธุ์ มุจลินท์ห้าแถวแนวสลอน ไกรลาสสะอาดเอี่ยมอรชร ฝูงกินนรคนธรรพ์วิทยา ลงเล่นน�้ ำด� ำดั้นอโนดาต ใสสะอาดเยือกเย็นเห็นขอบผา หมู่มังกรล่อแก้วแพรวพรายตา ทัศนาร� ำลึกถึงวันทอง