ปีที่ ๓๘ ฉบับที่ ๒ เมษายน-มิถุนายน ๒๕๕๖

วงเดือน นาราสัจจ 265 วารสารราชบัณฑิตยสถาน ป ที่ ๓๘ ฉบับที่ ๒ เม . ย .- มิ . ย . ๒๕๕๖ สรุป ชนชาติญี่ปุ นจํานวนมากได เดินทางมายาวไกลจากบ านเกิดเมืองนอนในประเทศญี่ปุ นและ จากหมู เกาะฮาวาย เพื่อแสวงหาอนาคตที่ดีกว าในสหรัฐอเมริกาซึ่งเป นดินแดนแห งเสรีภาพ พวกเขา ทํางานหนัก อดทน และขยันหมั่นเพียร เพื่อสร างฐานะให เป นป กแผ นสําหรับตนเองและลูกหลาน ส วนใหญ ต องการยึดแผ นดินอเมริกาเป นเรือนตาย แต ความมั่นคงในชีวิตของชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ น และลูกหลานถูกทําลายจนหมดสิ้นจากอคติของชนผิวขาวที่คิดว าตนเองเหนือกว าชนผิวสีอื่น ๆ และ ทนไม ได ที่เห็นบุคคลเหล านั้นมีฐานะเป นป กแผ น เท าเทียมตน หรือดีกว าพวกตน จึงต องการขับไล ออก จากแผ นดินที่พวกตนเป นชนส วนใหญ ขณะเดียวกัน ป ญหาทางการเมืองระหว างประเทศที่ทําให สหรัฐอเมริกากับญี่ปุ นเผชิญหน ากันก็มีส วนผลักดันนโยบายที่ “ ผิดพลาด ” ของประธานาธิบดีรูสเวลต ต อพลเมืองของตนซึ่งมีเชื้อสายของชาติศัตรู ดังนั้น อคติที่ผสมกับความหวาดระแวงผู มีเชื้อสายญี่ปุ น ของชนผิวขาวจึงทําให ชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ นถูกละเมิดสิทธิตามรัฐธรรมนูญของตน และถูกส งไปอยู ใน ค ายกักกันเยี่ยงนักโทษในสงคราม กล าวได ว า ทุกคนสูญเสียทั้งโอกาสและทรัพย สิน ที่ซํ้าร ายคือ หลายคนสูญเสียชีวิตและจิตวิญญาณ เมื่อสงครามที่มีพลเมืองอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ นจํานวนมากยินยอมพลีชีพเพื่อพิสูจน ความ จงรักภักดีต อชาติอเมริกันยุติลง ชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ นทั้งหลายต างได รับอิสรภาพและต องเริ่มต น ต อสู กันต อไปในแผ นดินสหรัฐอเมริกาซึ่งเป นบ านแห งเดียวในโลกที่พวกเขามีอยู ในเวลานั้น ในที่สุด พวกเขาก็ฝ าฟ นจนได รับชัยชนะเมื่อรัฐบาลสหรัฐอเมริกาและสังคมอเมริกันยอมรับว า นโยบายที่ให กักกัน ชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ นในระหว างสงครามนั้นเป นความผิดพลาด และผู ที่ได รับเคราะห กรรมเหล านั้น จะต องได รับการชดเชย กรณีของชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ นในสงครามโลกครั้งที่ ๒ สะท อนถึงหนึ่งในป ญหาที่ หลากหลายของสังคมอเมริกันซึ่งสั่งสมมายาวนาน แต เนื่องจากป ญหานี้เป นป ญหาใหญ หลวงที่กระทบต อ ชีวิตผู คนจํานวนมากและเป นที่ประจักษ ชัดเจน จึงได รับการแก ไขเพื่อหาทางออกให แก ทุกฝ าย กาลเวลา คําขอโทษ และเงินชดเชยความสูญเสีย อาจไม สามารถลบล างอดีตที่ขมขื่นได ทั้งหมด แต การเรียนรู ความ ผิดพลาดจากอดีตก็เป นสิ่งจําเป นแม จะไม ใช สิ่งที่ถูกใจ ดังที่ประธานาธิบดีฟอร ดกล าวไว ในคําประกาศ ฉบับที่ ๔๔๑๗ ว า “Learning from our mistakes is not pleasant, but as a great philosopher once admonished, we must do so if we want to avoid repeating them”. 242-268 Mac9.indd 265 10/8/13 7:37 PM