ปีที่ ๓๘ ฉบับที่ ๒ เมษายน-มิถุนายน ๒๕๕๖

The Journal of the Royal Institute of Thailand Vol. 38 No. 2 April-June 2013 216 แนวคิดจิตวิทยาในการจัดการความขัดแย งในใจและสร างสันติสุข ๒ . เสนอผู บังคับบัญชาระดับสูงขึ้นไป หากไม สามารถแก ไขความขัดแย งในกลุ มได ต องเสนอ ผู ที่มีอํานาจเหนือขึ้นไปเพื่อดําเนินการแก ไขป ญหา ๓ . จัดองค กรใหม แยกย ายคู พิพาทหรือใช ระบบผู แทนแต ละฝ ายเจรจาข อขัดแย ง โดยไม ให ๒ ฝ ายเผชิญหน ากัน ๔ . หาคนกลางไกล เกลี่ย คนกลางต องเป นคนที่คู กรณียอมรับและไม มีส วนได ส วนเสียใน ความขัดแย ง และให ทําหน าที่ไกล เกลี่ยในกรณีที่ ๒ ฝ ายไม สามารถแก ป ญหาเองได ลักษณะของคนกลางที่ไกล เกลี่ย ผู ที่ทําหน าที่ไกล เกลี่ยต องมีคุณลักษณะที่สําคัญที่สุดก อนที่จะดําเนินการเจรจาไกล เกลี่ย เมื่อเกิดความขัดแย ง นั่นคือผู ทําหน าที่ไกล เกลี่ยต องได รับการยอมรับและความไว วางใจจากผู ขัดแย ง ทั้ง ๒ ฝ าย การยอมรับและไว วางใจมีขั้นตอนจากความไว วางใจนําไปสู การยอมรับด วยความเต็มใจ อาจอธิบายได ตามแผนภูมิ ดังนี้ 205-224 Mac9.indd 216 10/8/13 7:31 PM