ปีที่ ๓๘ ฉบับที่ ๒ เมษายน-มิถุนายน ๒๕๕๖

The Journal of the Royal Institute of Thailand Vol. 38 No. 2 April-June 2013 212 แนวคิดจิตวิทยาในการจัดการความขัดแย งในใจและสร างสันติสุข ขั้นตอนของการเกิดความขัดแย งมีตามลําดับขั้นดังนี้ ขั้นที่ ๑ ความแตกต าง คือ ความแตกต างในความคิดทําให นําไปสู บันไดขั้นที่ ๒ คือ ความขัดแย ง ขั้นที่ ๒ ความขัดแย ง คือ เกิดความคิดที่ไม สอดคล องกัน มีเป าหมายที่แตกต างกัน ขั้นที่ ๓ การแบ งชั้น คือ การจัดลําดับความรุนแรงของความขัดแย ง ความรุนแรงจะเพิ่มขึ้น เมื่อไม มีการจัดการความขัดแย งและนําไปสู ขั้นที่ ๔ ความรุนแรงในที่สุด ขั้นที่ ๔ ความรุนแรง คือ เมื่อความขัดแย งเปลี่ยนเป นความรุนแรง ก็จะนําไปสู สงคราม ซึ่งอาจเป นสงครามเย็น หรือสงครามที่มีความรุนแรง ทําร ายซึ่งกันและกัน ขั้นที่ ๕ ยุติความรุนแรง คือ ความพยายามที่จะหยุดสงคราม คือการหยุดยิง หรือหยุดความ ก าวร าวที่กระทําต อกัน การยุติความรุนแรงจะนําไปสู ขั้นต อไปของการยุติความขัดแย ง ขั้นที่ ๖ เจรจาข อตกลง คือ ขั้นบันไดที่พยายามเจรจาเพื่อหาทางยุติความขัดแย งโดยทั้ง ๒ ฝ ายทําความตกลงร วมกัน ขั้นที่ ๗ การหาจุดร วม คือ การหาจุดที่ทั้ง ๒ ฝ ายสามารถยอมรับร วมกันได ขั้นที่ ๘ หาข อตกลงร วมกัน คือ แนวทางที่นําไปสู การยุติความขัดแย งและนําไปสู สันติสุข ความขัดแย งแบ งออกได เป น ๒ ชนิด คือ ๑ . ความขัดแย งระหว างบุคคล (interpersonal con fl ict) ๒ . ความขัดแย งภายในตนเอง (intrapersonal con fl ict) สาเหตุของความขัดแย ง การขัดแย งระหว างบุคคลและกลุ มคนเกิดจากสิ่งต อไปนี้ ๑ . ความต องการบรรลุวัตถุประสงค จุดมุ งหมายส วนตนและของผู อื่นไม ตรงกัน ๒ . การไม ยอมรับความแตกต างในความคิดเห็นในการทํางานร วมกัน ๓ . ทรัพยากรที่มีอยู ไม เพียงพอสําหรับการแบ งป น ๔ . ไม ไว วางใจซึ่งกันและกัน ระแวง และไม เชื่อถือ 205-224 Mac9.indd 212 10/8/13 7:31 PM