ปีที่ ๓๘ ฉบับที่ ๒ เมษายน-มิถุนายน ๒๕๕๖

ทิศนา แขมมณี 185 วารสารราชบัณฑิตยสถาน ป ที่ ๓๘ ฉบับที่ ๒ เม . ย .- มิ . ย . ๒๕๕๖ ต องอาศัยการฝ กฝนใช สิ่งนั้นบ อย ๆ ในสถานการณ ที่มีความแตกต างหลากหลาย การฝ กฝนนี้ช วยให ผู เรียนเกิดความรู ความเข าใจมากขึ้น และปรับปรุงการปฏิบัติให ดีขึ้นเรื่อย ๆ ด วยเหตุนี้ การนําปรัชญา ของเศรษฐกิจพอเพียงไปบูรณาการในการเรียนการสอนสาระการเรียนรู กลุ มต าง ๆ จึงเป นวิธีการที่ นอกจากจะช วยให ผู เรียนมีโอกาสและเวลาได เรียนรู ปรัชญาฯ มากขึ้นแล ว ยังเอื้อให ผู เรียนได ฝ กฝน การนําปรัชญาฯ ไปใช ในสถานการณ ต าง ๆ อันช วยให ผู เรียนได พัฒนาทักษะการคิดและการปฏิบัติ ซึ่งเมื่อเกิดความชํานาญ สามารถทําได ดี ก็สามารถนําไปสู การพัฒนาเป นอุปนิสัยหรือลักษณะนิสัยได ในที่สุด ดังนั้น การบูรณาการปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในการเรียนการสอนสาระการเรียนรู กลุ ม ต าง ๆ จึงเป นวิธีการที่เอื้อประโยชน ต อผู เรียนอย างมาก สําหรับแนวทางสุดท ายคือ การส งเสริมให ผู เรียนนําปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปใช ในวิถี ชีวิตนั้น เป นแนวทางที่ส งผู เรียนให เข าใกล เป าหมายมากที่สุด เพราะการนําปรัชญาฯ ไปใช ในวิถีชีวิตนั้น เป นการทําที่เป นกิจวัตรประจําวัน ซึ่งถ าสามารถพัฒนาผู เรียนได ถึงจุดนี้ คือ ผู เรียนสามารถใช ปรัชญา ของเศรษฐกิจพอเพียงในการทํากิจวัตรประจําวันต าง ๆ ในโรงเรียนได ต อไปผู เรียนก็จะสามารถขยาย เชื่อมโยงไปสู การทํากิจวัตรประจําวันที่บ านและที่อื่น ๆ ได อุปนิสัยพอเพียงก็จะเกิดขึ้นในที่สุด จากที่กล าวมา จะเห็นได ว า แนวทางทั้งหลายดังกล าวล วนเป นช องทางที่มีส วนช วยพัฒนา ผู เรียนให บรรลุเป าหมายได ทั้งสิ้น โดยแต ละช องทางมีศักยภาพและจุดเน นในการพัฒนาแตกต างกัน แต ส งเสริมกันและกัน หากสถานศึกษาใด ๆ สามารถจัดกิจกรรมตามแนวทางที่กล าวมาแล วได ทั้งหมด และสามารถจัดได อย างมีคุณภาพ ก็คงจะหวังได ว า ผู เรียนซึ่งเป นอนาคตของชาติจะเป นผู มีคุณสมบัติ ตามเป าหมายที่ตั้งไว แต งานการพัฒนาตามแนวทางนี้ก็ไม ใช เรื่องง าย สถานศึกษาอาจดําเนินการตามแนวทางทั้งหลายนี้ได ไม ยากนัก แต ความยากอยู ที่ การดําเนินการในแต ละแนวทางให มีคุณภาพพอที่จะช วยให เกิดผลที่ต องการ ไม เพียงเท านั้น หากย อน กลับไปศึกษาวิเคราะห แนวทางแต ละแนวทางแล ว จะพบว าทุกแนวทางมีป จจัยร วมสําคัญบางประการ ที่ส งผลต อการเรียนรู ของผู เรียน ป จจัยดังกล าวคือ ๑ ) ความรู ความเข าใจในเรื่องที่พัฒนาและเรื่องที่เกี่ยวข อง กล าวคือ ผู ใดเป นผู ดําเนิน การพัฒนา ก็ต องมีความรู ความเข าใจในเรื่องที่พัฒนา การพัฒนาจึงจะดําเนินการไปได ดี ผู บริหารสถาน ศึกษาจะดําเนินการบริหารสถานศึกษาโดยใช ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงได ก็ต องมีความรู ความเข าใจ ในปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง รวมถึงวิธีการบริหารจัดการสถานศึกษาและบุคคลที่เกี่ยวข อง ครูจะ ดําเนินการออกแบบจัดกิจกรรมการเรียนรู หรือบูรณาการปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในการเรียน การสอนได ก็ต องมีความรู ความเข าใจในปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง รวมถึงวิธีการออกแบบกิจกรรม 172-204 Mac9.indd 185 10/8/13 7:27 PM