ปีที่ ๓๘ ฉบับที่ ๒ เมษายน-มิถุนายน ๒๕๕๖

อรุณรัตน วิเชียรเขียว 125 วารสารราชบัณฑิตยสถาน ป ที่ ๓๘ ฉบับที่ ๒ เม . ย .- มิ . ย . ๒๕๕๖ หลายชาติ แล วก็ได เป นพญาปถพัสสราชหลายชาติแล ก็เพื่อผลานิสงส อันได สร างได เขียนอักขระป ฎกไว คํ้าชูศาสนาพระเจ าเสี้ยงจิรกาลนาน นักแล ว ลวงสุด ( แม ที่สุด ) แม ว าอักขระตัวเดียว ๑ ก็ดี บุคคลผู มีสัทธา แลได แต มได เขียนไว ก็ดี ก็มีผละหาที่สุดบ ได แล ... จะเกิดเป นเทวดา ในสวรรค ฉกามาพจร ๖ ชั้น ๓๒ ชั้นละ ๙ อสงไขยป ... คันจุตติตายจาก สวรรค เทวโลกก็ลงมาเกิดในกระกูลอันสมริทธิเป นดีมีข าวของมากนัก เทียรย อมรักสาสีล ๕ บ ขาดสายเป นนิรันดรบ เป นบั่นเป นท อน กระทํากุสลบุญ ทังหลาย มีต นว าหื้อทานแลวันแสนเงินแสนคําบ ขาด บ ห อนได เกิดในกระกูลอัน ถ อยอันย อมสักชาติแล ...” ๓๓ นอกจากนี้ อานิสงส เรื่องนี้ยังกล าวถึงการจ างเขียนคัมภีร ไว ด วย เนื่องจากในอดีตนอกจาก พระสงฆ แล วคนที่สามารถเขียนคัมภีร ได คือผู ที่เคยบวชเรียนเป นภิกษุหรือสามเณรเท านั้น ชาวบ าน ที่ประสงค จะเขียนคัมภีร ถวายทานสามารถจ างคนเขียนได ผลบุญจากการเขียนคัมภีร นั้นมีมาก แม นว า มีปากร อยปากก็ไม อาจจะพรรณนาถึงผลบุญนี้ได ทั้งหมด “ . . . เ หตุดัง อั้นบุคคลญิง ช า ยทังหล า ยหาที่สุดบ ไ ด ผู มีปร ะ ญารําพิงหัน ( คิดเห็น ) ยังทุกข ในชาตินี้ชาติหน าดังอั้น ดังพิง ( ควร ) รู เขียน ( ธัมม ) ด ว ยตนก็ดี หื้อท านผู อื่น เขียนแล วป นค า จ า ง ก็ดี ยังอักขระธัมม คําสอนพระเจ านั้น อันว าบุคคลผู ใดอาจจะเพื่อจักวัณณา ยกยอยังผละอานิสงส อันทานธัมม และเขียนธัมม นั้น บุคคลผู นั้นแม ว า มีปากได ร อยอัน ก็บ จักวัณณายังผลอันสร างธัมม นั้นได แล ...” ๓๔ คัมภีร ชาดก : วรรณกรรมเพื่อการฟ ง ดังได กล าวมาแล วว าคัมภีร ใบลานในล านนามีจํานวนมหาศาล คัมภีร บางเรื่องโดยเฉพาะคัมภีร หมวดพระพุทธศาสนา ได แก ชาดกทั่วไป ทศชาติชาดก และมหาชาติชาดก พระภิกษุใช ชาดกเทศนา สั่งสอนชาวบ าน พระสงฆ เป นผู อ านคัมภีร หรือเทศน ชาวบ านเป นผู ฟ งและฟ งเทศน ด วยความตั้งใจใน ชาดกที่แฝงด วยคําสอน ฟ งด วยอารมณ ต าง ๆ เช น มหาเวสสันดรชาดก โดยเฉพาะอย างยิ่ง กัณฑ มัทรี และกัณฑ ชูชก พระสงฆ จะเทศน ด วยลีลานํ้าเสียงและทํานองที่เศร าเมื่อนางมัทรีพลัดพรากจากลูกทั้งสอง ๓๓ อรุณรัตน วิเชียรเขียว ( ปริวรรต ). อานิสงส สร างธรรมเขียนธรรมเป นทาน . ต นฉบับจากวัดในเมืองเชียงตุง . หน า ๑ - ๒ . ๓๔ อรุณรัตน วิเชียรเขียว ( ปริวรรต ). อานิสงส สร างธรรมเขียนธรรมเป นทาน . ต นฉบับจากวัดในเมืองเชียงตุง . หน า ๔ . 114-133 Mac9.indd 125 10/8/13 7:20 PM