สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

วรรณกรรมฉบั บ : ค� ำสอนชาย 140 The Journal of the Royal Institute of Thailand Vol. 38 No. 4 Oct-Dec 2013 ๑๑. เดินทางไปไหนมาไหนในตอนกลางคืนต้องส่งเสียงพูดจาเป็นสัญญาณให้ผู้อื่นรับรู้เพื่อแสดง ความบริสุทธิ์ใจ ไม่เดินไปเงียบ ๆ เหมือนแอบซ่อน เพราะจะท� ำให้คนอื่นมองไปในทางที่ไม่ดี อาจถูกกล่าว หาว่าเป็นขโมย ท� ำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง แม้ว่าตนจะเป็นคนดีและบริสุทธิ์ แต่ค� ำคนเขาอาจใส่ความเอาได้ ดังตัวอย่าง (๔๙) กุํเสฺงียมกุํสฺงาต่พวน ลบลาก่ขฺลวนขฺลาจมินลฺอ โอยเมีลโอยมาต่ก เฎีรโอยโสฺมะโสะเคถา ฯ อย่านิ่งเงียบไม่พูดจา แอบซ่อนตัวกลัวว่าจะไม่ดี ให้ดูให้พูดส่งเสียง เขาว่าเดินให้บริสุทธิ์ใจ ๑๒. ให้หลีกเลี่ยงจากการเป็นนายประกัน หากญาติพี่น้องหรือมิตรสหายขอร้องให้ช่วยเหลือ ถ้ามีทรัพย์สินเงินทองพอช่วยเหลือได้ก็ให้ช่วยไป แต่อย่าเป็นผู้ค�้ ำประกัน ดังตัวอย่าง (๖๖) โทะบงปฺอูนธุระ กฺรชํพาก่เคตึงทาร เบีมานทฺรพฺยชวยชา กุํธานาณ๋าอฺนกอาย ฯ แม้พี่น้องมีการ ติดหนี้สินเขาทวงถาม ถ้ามีทรัพย์ก็ให้ช่วย อย่าค�้ ำประกันหนาเจ้า (๖๓) จฺบาบ่เนะจ� ำราล่ขฺลวน โทะบงปฺอูนมิตฺตสํฬาญ่ พึงขฺลวนแองโอยเจญ ธานาทฺรพฺยเคยกเทา ฯ ค� ำสอนนี้จ� ำไว้ทุกคน แม้พี่น้องมิตรรัก พึ่งตนเองให้หลีก การประกันทรัพย์เขาเอาไป ๑๓. ให้ประพฤติตามความเชื่อของคนโบราณ ได้แก่ จะกินหมากพลูต้องเจียนให้เรียบร้อย ไม่กินทั้งลูกแม้ว่าจะมีขนาดเล็ก เพราะจะท� ำให้อาภัพ เวลาจะนอนให้วางผอบหมากพลูไว้เสมอไหล่ รินน�้ ำ วางไว้ที่ปลายเท้าเพื่อถวายเทวดาที่รักษาจะเกิดสิริมงคลแก่ตน ใส่เสื้อผ้านอนให้รัดกุมอย่าให้เสื้อผ้าหลุด ลุ่ยออกนอกตัว เทวดาจะหนีไปหมด ดังตัวอย่าง (๑๒) สฺลามฺลูสุีโอยเจียก กุํบีเบียกท� ำงมูลมิญ ตูจธํโอยเจียกเจญ ตามพากฺยจาส่ถาอภัพฺว ฯ หมากพลูจะกินให้เจียน อย่ากินไปทั้งลูก จะเล็กใหญ่ให้เจียนออก ตามค� ำโบราณว่าอาภัพ