สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

137 ประยูร ทรงศิ ลป์ วารสารราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๘ ฉบับที่ ๔ ต.ค.-ธ.ค. ๒๕๕๖ ๔. ให้ตื่นก่อนคนเฒ่าคนแก่ เมื่อตื่นแล้วให้รีบลุกขึ้นล้างหน้าล้างตา กินหมาก สูบบุหรี่เพื่อให้ตื่น ตัว ไม่งัวเงียง่วงเหงาแล้วกลับไปนอนอีก ดังตัวอย่าง (๑๑) โทะเฎกโอยรหัส ภฺญาก่มุนจาส่โฎะเฬีงลุบ มุขมาต่เมีลโอยคฺรบ่ ทฺรพฺยรบส่สึมเฎกวิญ ฯ แม้นอนก็ให้เร็ว ตื่นก่อนคนเฒ่าคนแก่ลุกขึ้นล้าง หน้าตาดูให้ครบ ทรัพย์สมบัติสิ่งของค่อยนอน (๑๖) เบีอิตโมะมนฺทิล กุํโอยขฺชิลเฎกเทาวิญ ภฺญาก่เหียโอยโกฺรกเจญ รกชก่ถฺน� ำสุีมฺลูสฺลา ฯ ถ้าไม่ให้มีความมัวหมอง อย่าขี้เกียจกลับไปนอนอีก ตื่นแล้วให้ลุกออกมา หายาสูบกินหมากพลู ๕. เงินทอง ข้าวเปลือกข้าวสาร ตลอดจนทรัพย์สมบัติต้องเอาใจใส่ดูแลเก็บรักษาด้วยตนเอง แม้มีน้อยก็ให้พยายามหามาเพิ่มเติมอย่าให้ขาด ให้รู้จักประหยัดไม่สุรุ่ยสุร่าย ให้ละเอียดรอบคอบ จะให้ ใครหรือช่วยเหลือใครต้องพินิจพิจารณาดูให้ดี ดังตัวอย่าง (๓๑) มาสปฺราก่สฺรูวองฺกร ทุกโอยลฺอกุํสบฺบุรส สํไจกุํโอยอส่ เมีลแถถวนขฺลวนแองณา ฯ ทองเงินข้าวเปลือกข้าวสาร เก็บไว้ให้ดีอย่าเป็นคนใจดีเกินไป ประหยัดอย่าให้หมด ดูแลรักษาด้วยตัวเอง (๓๒) สูวสฺฎวจกุํโอยฎาจ่ เบีวาติจโอยอุสฺสาห์ ริะรกผฺสํเทียตณา โอยบานเจฺรีนกฺรเวีนทุก ฯ มันพร่องไปอย่าให้ขาด ถ้ามันน้อยให้พยายาม คิดหามาผสมอีกหนา ให้ได้มากพากเพียรหามาไว้ (๓๓) นึงจายโอยคิตโกฺรย โทะนึงโอย ๆ เมีลมุข กุํโอยสุกคฺรลุก โทะนึงทุกโอยจํณ� ำ ฯ จะจ่ายให้คิดหน้าคิดหลัง แม้จะให้ให้ดูหน้า อย่าสุรุ่ยสุร่าย แม้จะเก็บเอาไว้ให้จดจ� ำ