สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

133 สิ ริ วั ฒน วงษศิ ริ , สิ ทธิ พงษ วงศวิ ลาศ วารสารราชบัณฑิตยสถาน ป ที่ ๓๙ ฉบับที่ ๒ เม.ย.-มิ.ย. ๒๕๕๗ ปัจจุบันผึ้งถูกจ� าแนกออกเป็น ๓ กลุ่ม คือ ผึ้งขนาดใหญ่ ( giant honey bee ) ในกลุ่มผึ้งหลวง, ผึ้ง ที่สร้างรังในโพรง ( cavity-nest honey bee ) และผึ้งขนาดเล็ก ( dwarf honey bee ) ( Oldroyd and Wongsiri, 2006 ) ผึ้งขนาดใหญ่เป็นผึ้งที่มีขนาดตัวใหญ่ สร้างรังแบบรวงเดี่ยว อยู่ตามต้นไม้ใหญ่ หน้าผา หรือ อาคารสิ่งปลูกสร้าง มี ๒ ชนิด คือ ผึ้งภูเขาเนปาล Apis laboriosa ซึ่งเป็นผึ้งภูเขาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดใน บรรดาผึ้งทั้งหมด พบบริเวณภูเขาสูงกว่า ๑,๕๐๐ เมตร พบมากบริเวณหุบเขาหิมาลัย และ ผึ้งหลวง Apis dorsata ซึ่งเป็นผึ้งที่มีขนาดรองลงมา พบได้ทั่วไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเอเชียจนถึงประเทศอินเดีย รวมทั้งเกาะฟ ลิปป นส์ และสุลาเวสี ( Oldroyd and Wongsiri, 2006 ) ผึ้งเหล่านี้มีนิสัยก้าวร้าว อาจเนื่องมา จากการสร้างรังในที่โล่ง ไม่มีสิ่งบดบังรังจากผู้ล่าหรือศัตรู ผึ้งทหารจึงมีความดุร้าย เพื่อป้องกันรังจากศัตรู ( Wongsiri et al., 2000: 20-29 ) รูปที่ ๙ การกระจายตัวของผึ้งสกุลย่อย Megapis ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ( Oldroyd and Wongsiri, 2006 ) A. dorsata A. dorsata breviligula A. dorsata binghami A. laboriosa