สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

ความสามารถทางดนตรี พรสวรรค์ หรื อ พรแสวง 96 The Journal of the Royal Society of Thailand Vol. 40 No. 2 Apr-June 2015 ตามล� ำดับ พบว่ามีเด็กหลายคนที่สามารถฝึกเรียนดนตรีไทยได้ผลส� ำเร็จอย่างดียิ่ง ดังจะขอยกตัวอย่าง ให้เห็นในบทความนี้สักคนหนึ่ง เมื่อประมาณปลาย พ.ศ. ๒๕๔๘ มีผู้ปกครอง คนหนึ่งชื่อ คุณมาลี แสงโสภณ พาลูกสาวคนเล็กมา สมัครเรียนดนตรีไทยที่มูลนิธิหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) เด็กคนนี้ตอนนั้นอายุประมาณ ๘ ขวบ มีชื่อเล่ นว่ า ส้ มแป้ น ชื่อจริงคือ ธนิดา แสงโสภณ ตอนแรก ธนิดาแสดงเจตนาว่าอยากเรียนดีดจะเข้ แต่ ต่อมาเปลี่ยนใจเรียนตีขิม จากการสังเกตในระยะเริ่มแรก ธนิดาก็เหมือนกับเด็กทั่วไป คือ เรียนบ้างเล่นบ้าง แต่ดูเหมือน จะเล่นเสียมากกว่า แต่โชคดีที่คุณแม่ของเธอชอบดนตรีไทยมาก และสนับสนุนการเรียนดนตรีของลูก อย่างจริงจัง โดยดูแลพามาเรียนและช่วยเตือนให้ฝึกซ้อมเมื่ออยู่ที่บ้านด้วย ธนิดาจึงมีโอกาสฝึกซ้อม ดนตรีอย่างต่อเนื่องมาโดยตลอด นี่อาจเป็นโชคดีและเป็นข้อได้เปรียบในการเรียนดนตรีของธนิดา ซึ่งเด็กคนอื่นหลายคนไม่มี ดังนั้น เมื่อเวลาผ่านไป ธนิดาจึงสามารถบรรเลงเครื่องดนตรีได้อย่างเชี่ยวชาญ เพิ่มขึ้นหลายชนิดอย่างน่าแปลกใจ ประกอบกับในช่วงที่ธนิดามาเรียนดนตรีที่ชมรมดนตรีไทยมูลนิธิ หลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) นั้น ผู้เขียนได้ริเริ่มน� ำเครื่องดนตรีต่างชาติหลายชนิด มาศึกษาหาวิธีบรรเลงเป็นเพลงไทย ซึ่งปรากฏว่า ธนิดาให้ความสนใจที่จะฝึกเล่นเครื่องดนตรีเหล่านั้น แทบจะทุกชิ้น ทั้งยังสามารถบรรเลงเป็นเพลงได้อย่างไพเราะน่าฟังด้วย จนกระทั่งปัจจุบัน ธนิดาสามารถ บรรเลงเพลงไทยด้วยเครื่องดนตรีทั้งไทยและเทศได้หลากหลายชนิด ดังนี้ ๑. ขิมสาย ที่เรียกว่ า “ขิมสาย” นั้น หมายถึง ขิมที่ใช้ สายทองเหลืองหรือสายโลหะอื่น ๆ มาขึงส� ำหรับใช้ไม้ขิมตี ให้เกิดเสียง สาเหตุที่เกิดค� ำเรียกเช่นนี้ เนื่องจากปัจจุบันได้มี การพัฒนาขิมขึ้นมาอีกหลายรูปแบบซึ่งใช้วัสดุอื่นมาเป็นต้น ก� ำเนิดเสียง เช่น ธนิดา แสงโสภณ สมัยที่เริ่มเรียนดนตรีไทย