สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

ศรี สุรางค์ พูลทรั พย์ 113 วารสารราชบัณฑิตยสภา ปีที่ ๔๑ ฉบับที่ ๑ มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๙ สู่ความเป็นหนึ่งไซร้ไม่ทันนาน แสนสุขล�้ ำได้เห็นหน้า มหามิตร แนบสนิทอกคู่รักดุจเหล้าหวาน ฉันต้องพรากจากท่านสุดทนทาน ฉันจะผ่านนครนี้สู่ที่ไกล ยูนุสอยู่ในห้วงรักระทม สุดขื่นขมสุดฝืนกล�้ ำกลืนได้ ท่านเท่านั้นที่มียารักษาใจ อยากขอไว้แล้วก้าวเท้าตามทาง กวีนิพนธ์บางบทมีความเปรียบเทียบที่ไพเราะเห็นภาพและให้รสวรรณศิลป์ที่ลึกซึ้งแม้จาก บทแปล ฟังทางนี้นักรักเพื่อนรักฉัน ความรักนั้นมีค่ากว่าสิ่งไหน อันรักนี้ใช่มีได้ทุกคนไป รักเป็นสิ่งวิไลน่าชื่นชม ดุจพระพายชายพัดบนภูผา พัดเข้ามาสู่หัวใจให้สุขสม กษัตริย์ยอมเป็นข้ารักภิรมย์ รักนิยมความกล้าไม่ปรวนแปร แรกต้องศรรักนั้นไม่ทันรู้ ความเจ็บปวดที่อยู่ในบาดแผล ต่อมาจึงร�่ ำไห้อาลัยแล ความรักแท้อุปสรรคมีมากมาย รักท� ำให้ทะเลเดือดเป็นฟอง คลื่นล� ำพองสูงใหญ่แผ่ขยาย พัดหินหลุดจากดินกระจัดกระจาย รักพลังมากหลายร้ายไม่เบา