สำนักงานราชบัณฑิตยสภา

ศึ กษาวรรณกรรมทางศาสนาเชิ งเปรี ยบเที ยบ : พระธรรมบท ภควั ทคี ตา และกวี นิ พนธ์ของยูนุส เอมเร 112 The Journal of the Royal Society of Thailand Vol. 41 No. 1 January-March 2016 ข้าคืออัล-กรุอานซึ่งคนสวด ยูนุสมิได้อวดอ้างกล่าวสรรค์ ความจริงคือความจริงอยู่ทุกวัน ผู้สงสัยข้านั้นขาดศรัทธา กวีนิพนธ์ของยูนุส เอมเรจะเน้นเรื่องความรักและความส� ำคัญของความรัก เช่น กวีนิพนธ์บท ต่อไปนี้ ฟังฉันเถิดมิตรรักโปรดฟังฉัน ความรักนั้นเหมือนหนึ่งสุรีย์ฉาย ใจที่ความรักนั้นได้เสื่อมคลาย นั่นก็หมายเหมือนก้อนหินที่ชินชา สิ่งใดเล่างอกได้จากใจหิน ถึงแม้ลิ้นจะนิ่มเสียนักหนา หากเปล่งค� ำอาฆาตกราดโกรธา ก็จะพาให้เกิดแต่สงคราม แม้นมีรักในหัวใจเหมือนไฟรุม ละลายชุ่มดุจไขอ่อนไหวหวาม ส่วนใจหินโหดหนาวไร้ความงาม น่าครั่นคร้ามมืดเย็นเห็นแก่ตัว กวีนิพนธ์บางบทคร�่ ำครวญถึงความรักซึ่งกวีมีต่อพระเป็นเจ้า เรียกพระเป็นเจ้าว่า “มหามิตร” ดังในกวีนิพนธ์ต่อไปนี้ มิตร ที่รัก ให้ฉันโดดทะเลรัก จนจมปลักในทะเลแล้วเดินหน้า ให้สองโลกเป็นโลกเดียวขึ้นมา ที่ฉันสุขหรรษาแล้วก้าวไป ให้ฉันเป็นนกน้อยครวญเพลงพร�่ ำ ให้ฉันท� ำจิตว่างจากโลกวิสัย ให้มือฉันกุมศีรษะมุ่งจิตใจ