รวมเล่ม

.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................. วารสารราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๙ ฉบับที่ ๑ ม.ค.-มี.ค. ๒๕๕๗ 262 สวัสดิการสังคมสำ �หรับเด็กในสังคมไทย ๔ ประการ ดังนี้ ๑) สิทธิในการมีชีวิต เด็กทุกคนเมื่อเกิดมาแล้วจะมีสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่ไม่ว่าจะเกิดมามี ร่างกายที่สมบูรณ์หรือไม่ก็ตาม โดยเด็กที่เกิดมาต้องได้รับการจดทะเบียนการเกิด มีสิทธิที่จะได้รับ การเลี้ยงดูอย่างดีที่สุด ทั้งด้านสุขภาพร่างกาย จิตใจ ที่พักอาศัย โภชนาการ และการบริการทางการ แพทย์เมื่อป่วยไข้ โดยบิดามารดา ญาติพี่น้อง หรือรัฐ เพื่อให้อยู่รอดและเจริญเติบโต สิทธิในการมี ชีวิต เช่น สิทธิรับวัคซีนป้องกันโรคต่าง ๆ สิทธิที่จะได้รับอาหารในปริมาณที่เพียงพอและสะอาด สิทธิ ที่จะได้รับปัจจัยพื้นฐานที่จำ �เป็นต่อการดำ �รงชีวิต เช่น อาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค ๒) สิทธิที่จะได้รับการคุ้มครองจากกฎหมาย เป็นสิทธิที่เด็กได้รับปกป้องคุ้มครองจากการ ทารุณกรรมทุกรูปแบบ ๓) สิทธิในด้านพัฒนาเด็กทุกคนจะได้รับสิทธิให้มีสภาพความเป็นอยู่ที่เหมาะสมกับ พัฒนาการด้านร่างกาย จิตใจ สังคม ๔) สิทธิในการมีส่วนร่วม เป็นสิทธิที่ให้ความสำ �คัญต่อการแสดงออกทั้งในด้านความคิด และการกระทำ �ของเด็กในการเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่อาศัยอยู่ รวมทั้งสิทธิในการปกป้องเรียกร้อง ผลกระทบที่เกิดกับชีวิตความเป็นอยู่ของเด็ก ด้วยการอนุญาตให้เด็กได้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจใน เรื่องต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับตนเองและสามารถแสดงความคิดเห็นโดยไม่กระทบสิทธิและเสรีภาพของ บุคคลอื่น แนวทางการแก้ไขการละเมิดสิทธิเด็ก ในปัจจุบันมีหลายหน่วยงานที่ให้ความช่วยเหลือเด็ก ในที่นี้ขอยกตัวอย่างมูลนิธิศูนย์พิทักษ์ สิทธิเด็ก ซึ่งเป็นโครงการหนึ่งของมูลนิธิเด็กจนกระทั่งได้ก่อตั้งเป็นมูลนิธิศูนย์พิทักษ์เด็ก เมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๐ มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือ ปกป้อง คุ้มครอง เด็กที่ถูกละเมิดสิทธิตั้งแต่แรกเกิดจนถึงอายุ ๑๘ ปี เช่น การถูกทำ �ร้ายร่างกาย การถูกละเมิดล่วงเกินทางเพศ การล่อล่วงบังคับให้ค้าประเวณี การ ใช้แรงงานเด็กอย่างไม่เป็นธรรม ๓. บทบัญญัติที่เกี่ยวข้อง ๑) บทบัญญัติเกี่ยวกับการพิทักษ์คุ้มครองสิทธิเด็ก บทบัญญัติในรัฐธรรมนูญแห่งราช- อาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐ มีการกำ �หนดเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเด็กไว้หลายประเด็น ซึ่งรวมทั้ง เด็กปรกติ เด็กพิการ ทุพพลภาพ และเด็กด้อยโอกาสในสังคม ๒) อนุสัญญาสิทธิเด็กซึ่งประเทศไทยให้การรับรองไว้ใน พ.ศ. ๒๕๕๓ ๓) กฎหมายอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองสิทธิเด็กโดยทั่วไป เช่น กฎหมายแรงงาน และพระราชบัญญัติการปราบปรามการค้าประเวณี มีบทบัญญัติไม่ให้ใช้บริการต่อเด็กหรือผู้เยาว์