ปี-39-ฉบับที่-3

บทเห่ถวายพระพร สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๗ พระเสด็จประเวศด้าว ภูวดล เป็นปิ่นพธูพระภูมิพล ผ่านเผ้า โดยเสด็จรอยยุคล หนแห่ง ภูลสุขพสกสร่างเศร้า โศกสิ้นทุกถิ่นสถาน พระเสด็จจากฟากฟ้า เป็นปิ่นพงาพระนฤบาล โดยเสด็จพระทรงงาน ภูลสุขสราญบานใจประชา ทรงทนุบ� ำรุงราษฎร์ สืบศิลปศาสตร์สรรพสาขา ผ้าทอตระการตา ลวดลายนานาพาพิศวง ไหมปักเป็นเรื่องเล่า มีต้นเค้าเนาวรรณวง แม้นเขียนเส้นเนียนบรรจง เข็มปักลงผจงถวาย คร�่ ำทองเงินงามงด เกินกล่าวพจน์บทบรรยาย ตะกร้าลิเพาพริ้งเพริศพราย ชมมิวายยามได้ยล ศิลปาชีพที่ทรงสร้าง เป็นทางสว่างของปวงชน เพิ่มรายได้ให้พ้นจน พ้นทุกข์ทนเพราะพระบารมี ทรงสอนให้รักษ์ป่า น�้ ำจากวนาค่าทวี ต้นน�้ ำล� ำธารนที เลี้ยงชีวีชีพสดใส การแสดงทรงสืบสาน โขนพระราชทานเกียรติเกริกไกร เลื่องชื่อลือแดนไตร เลิศวิไลวิเศษสรรค์ ทรงกอปรกรณียกิจ ประสาทประสิทธิ์สุขอนันต์ ทวยราษฎร์ถ้วนสุขสันต์ ทุกคืนวันเหิ่มหรรษา พระคือพระเพ็ญโสม แสงเย็นประโลมใจนรา เลิศล�้ ำน�้ ำหัทยา คือน�้ ำฟ้ารินธราดล วโรกาสแปดสิบสองพรรษ เทพอวยสวัสดิ์พิพัฒน์ผล ทรงสบสรรพมงคล มีพระชนม์ยิ่งยืนยง ทรงพระเกษมส� ำราญ คู่ภูบาลนานเนาคง ปิ่นฉัตรจักรีวงศ์ ไทยธ� ำรงจงนิรันดร์ ฯ ควรมิควรแล้วแต่จะทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้า คณะผู้จัดท� ำวารสารราชบัณฑิตยสถาน (ศาสตราจารย์ ดร.ชลดา เรืองรักษ์ลิขิต ร้อยกรอง)