ปี-39-ฉบับที่-3

อิ ทธิ พลของพระจั นทร์กั บนาฏศิ ลป์ไทย 294 The Journal of the Royal Institute of Thailand Vol. 39 No. 3 Jul-Sep 2014 กาลเมื่อครั้งปฐมกัลป์ อันอุบัติโลกธาตุ ทั้งอากาศพื้นดิน เพื่อชีวินอุบัติ ทั้งสรรพสัตว์นานา ทั้งธัญญาเนืองนันต์ ทั้งพืชพันธุ์บกน�้ ำ เกิดใช้กรรมเวียนวน ตามกุศลบุญบาป คาบหนึ่งจึงวิบัติ เกิดความมหัศอัศจรรย์ ฟ้าฟาดฟันประเปรี้ยง (เสียงฟ้าผ่า ท� ำไฟกะพริบ) - ปี่พาทย์ท� ำเพลงรัวดังแล้วเบา - (อ่านต่อ) - เสียงโกลาเลื่อนลั่น เกิดบรรลัยกัลป์อัคนี พลันปฐพีแดงฉาน แสงเพลิงกัลป์ ร้อนเร่า เผาเป็นจุณวิจุณ (ท� ำแสดงแสงไฟไหม้ เสียงไฟคุ) เกิดทารุณกลียุค ทุกชีวิตมอดไหม้ ด้วยแสงไฟเผาผลาญ - ปี่พาทย์ดังแล้วหยุด - (อ่านต่อ) - ทุกชลธารเหือดแห้ง ปฐพีแดงดั่งถ่าน พลันบันดาลฝนห่า ตกลงมาเนืองนอง (เสียงฟ้าผ่า ฝนตก สีแดงค่อยจางลงแต่ยังมืดสลัว ๆ) กองเถ้าถ่านเพลิงดิน แดงก็สิ้นแสงจ้า พื้นพสุธาระอุ ก็หาย คุเหือดคลาย ครั้นฝนหายคลายสิ้น เกิดไอกลิ่นพวยพุ่ง หอบคละคลุ้งพุ่งโพย กลิ่นชื่นโชยหอมหวาน ดั่งอาหารทิพย์รส ปรากฏก� ำจายขจร แต่ดินดอนสู่ฟ้า ดลเทพทุก แหล่งหล้า ทอดทิ้งแดนสวรรค์สู่ดิน - ปี่พาทย์ท� ำเพลงโคมเวียน - (เทวดานางฟ้าออกร� ำ - เปิดไฟสว่าง) - ร้องเพลงสร้อยสนตัด - เทพบุตรอัปสรสาวชาวสวรรค์ ต่างกระสันทิพย์รสปรากฏกลิ่น จากสถานวิมานฟ้าลงมาดิน ด้วยนิยมสมถวิลกลิ่นโอชา - ปี่พาทย์รับ - - ร้องเพลงฝรั่งควง - ต่างลดเลี้ยวเที่ยวดม ชมกลิ่นรส อันปรากฏทั่วแดนแสนหรรษา เก็บได้ใส่โอษฐ์เป็นโภชนา จนทั่วหน้าอิ่มหน� ำแสนส� ำราญ - ปี่พาทย์ท� ำเพลงฉิ่ง - (เทพบุตรนางฟ้าเก็บง้วนดินแจกกันกิน) - ร้องร่าย - เดชะอ� ำนาจง้วนดิน ที่เทวามากินถึงถิ่นฐาน กลับบังเกิดอาเพศเป็นเหตุการณ์ บันดาลให้เห็นเป็นโพยภัย รัศมีในกายเคยรุ่งโรจน์ กลับเป็นโทษเศร้าหมองไม่ผ่องใส แสงสว่างทุกทิศมืดมิดไป ไม่อาจกลับคืนไปยังแดนฟ้า