ปี-39-ฉบับที่-3

287 จิ นตนา ด� ำรงค์เลิ ศ วารสารราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๙ ฉบับที่ ๓ ก.ค.-ก.ย. ๒๕๕๗ สิ่งที่คนงานเหมืองแร่ใน Germinal เรียกร้องให้มีการแก้ไขในขั้นแรก คือ การขึ้นค่าจ้าง ในขณะ ที่ผู้ประกอบกิจการพยายามหาทางลดค่าใช้จ่าย ซอลาเสนอภาพความพยายามของทั้งฝ่ายนายจ้างและ ลูกจ้างในการเจรจาเรื่องค่าจ้าง เมื่อการเจรจาล้มเหลว การนัดหยุดงานครั้งใหญ่ของคนงานจึงเริ่มขึ้น ซอลาชี้ให้เห็นความไร้ประสิทธิภาพขององค์กรแรงงานสากลซึ่งไม่ประสบความส� ำเร็จในการจัดการเจรจา วิธีเล่าเรื่องของซอลาช่วงเหตุการณ์นี้ได้รับความชื่นชมอย่างดียิ่ง แม้แต่จากศัตรูของเขา (Ibid.: p. xxii) ในตอนท้ายของนวนิยาย ซอลาหลีกเลี่ยงการแตกหักโดยด� ำเนินเรื่องให้เกิดเหตุการณ์เหมือง ถล่มขึ้น เอเตียน ชาวาล และกาเตอรีน (Catherine) สาวคนรักของเอเตียนติดอยู่ก้นบ่อเหมือง วีซเทลลี (Vizetelly) ผู้แปลนวนิยายเรื่อง Germinal เป็นภาษาอังกฤษ กล่าวว่าซอลาบรรยายเหตุการณ์ตอนนี้ได้ อย่างน่าสยดสยองคล้ายกับเหตุการณ์เหมืองถล่มจริงในเขตเลอ การ์ (Le Gard) ทางภาคใต้ของประเทศ ฝรั่งเศส ส่วนซอลาให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ Le Matin (เลอ มาร์แต็ง) ฉบับวันที่ ๗ มีนาคม ค.ศ. ๑๘๘๕ ว่าเขาได้แรงบันดาลใจมาจากเหตุการณ์เหมืองแร่ถล่มในเขต ปา-เดอ-กาแล (Pas-de-Calais) ทางภาค เหนือของประเทศฝรั่งเศส ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ซอลายังได้เขียนลงหนังสือพิมพ์เมืองรวงชื่อ Le Petit Rouennais ฉบับวันที่ ๒๗ ธันวาคม ค.ศ. ๑๘๘๖ อีกครั้งหนึ่งว่า ผมลงไปในขุมนรกของคนงาน และถ้าผมมิได้ปิดบังสิ่งใดเลยแม้แต่สภาพอัน เลวร้ายของสถานที่นั้น สิ่งอันน่าละอายซึ่งเกิดจากความยากจนและกลุ่มคนซึ่งเบียด เสียดกันราวกับปศุสัตว์ เป็นเพราะว่าผมประสงค์จะให้ภาพที่ผมน� ำเสนอสมบูรณ์ โดยยังคงรายละเอียดของความน่ารังเกียจไว้ทั้งหมด เพื่อท� ำให้นัยน์ตาทุกคู่ต้องหลั่ง น�้ ำตาเมื่อเห็นภาพชีวิตอันโศกเศร้าของคนชั้นล่าง ซอลาต้องการให้ผู้อ่านเห็นภาพอันน่าสงสารของคนงานเหมืองแร่ในนวนิยายของเขา ในตอนจบ เอเตียน ล็องตีเย เดินไปตามถนนที่น� ำเขาออกจากเหมืองแร่และมุ่งกลับสู่ปารีส ถึงแม้การต่อสู้ที่ผ่านมา ของเหล่าคนงานเหมืองแร่จะล้มเหลว แต่เอเตียนยังมีความหวังอยู่ในใจว่าสักวันหนึ่งพวกคนงานเหล่านั้น จะประสบชัยชนะได้ ซอลาบรรยายว่า ...บัดนี้ พระอาทิตย์ช่วงเดือนเมษายนส่องแสงเจิดจ้าเต็มท้องฟ้า ให้ความอบอุ่น แก่ผืนดินที่จะให้ก� ำเนิดพืชพันธุ์ กิ่งก้านไม้แตกใบเขียวชูช่อ ต้นหญ้างอกขึ้นเต็มทุ่ง ทั่ว ทุกแห่งหนเมล็ดพืชพันธุ์เปล่งงอกงามเต็มที่ราบ เตรียมรับความอบอุ่นและแสงสว่าง... นวนิยายจบลงในเดือนเมษายนหรือเดือนแฌร์มีนาล (Germinal) ตามชื่อเดือนในปฏิทินที่ใช้ ช่วงหลังการปฏิวัติฝรั่งเศส ค.ศ. ๑๗๘๙ เป็นการอธิบายความหมายชื่อเรื่องของนวนิยายให้เป็นที่เข้าใจ