ปี-39-ฉบับที่-3

วั ฒนธรรมการสร้างและที่ มาของแนวความคิ ดของวรรณกรรมทั กษิ ณ 274 The Journal of the Royal Institute of Thailand Vol. 39 No. 3 Jul-Sep 2014 บทขับเรียกผีตายาย “โอ้พรหมพ่อนี้ลูกเอย ยังเทพเจ้าได้มาชบสิ้น ตั้งฟ้าและตั้งดิน ตั้งทั้งหญ้าคาหญ้าเข็ดมอน ตั้งอาทิตย์พระจันทร์ก่อน ได้ชักรถข้างหนบนเวหา จะตั้งให้เคลื่อนเลื่อนมา จะตั้งแต่ทิศาแลเราจะตั้งแต่ซ้าย ตั้งองค์พระนารายณ์ ตั้งทเวบเอาไว้ทั้งเสมุมเมือง ตั้งทั้งปีและตั้งทั้งเดือน ให้ล้อให้เลื่อนไปตามกัน ตั้งปีชุดเป็นต้นปี ตั้งอาทิตย์เป็นต้นวัน” บทโองการพระอิศวร “โอมข้าจะไหว้ พระบาทเจ้าทั้งสามพระองค์ ทรงครุฑระเหินจร ที่ทรงฤทธิ์เรืองนาม สามองค์ทรงภพทั้งสาม สามโลกเขตคามพระเดชนามลือขจร เรืองเอยเรืองเวทย์ เรืองเดชเรืองพร เรืองฟ้าดินดอน ขจรทั่วจบจักรพาล” “สิบนิ้วข้าจะไหว้ พระบาทเจ้าทั้งสามองค์ พระอิศวรผู้ทรง พญาโคศุภราชฤทธิรอน เบื้องขวาข้าจะไหว้ พระนารายณ์ทั้งสี่กร ทรงครุฑระเหินจร พระจุลนริศเรืองณรงค์ เบื้องซ้ายข้าจะไหว้ พระจตุโลกภุชงค์ ทรงมหาสุวรรณหงส์ พระอิทธิฤทธิ์ลือนาม สามโลกสามภพเข็ดขาม เกรงพระเดชพระนามลือขจร” นอกจากนี้กาหลอซึ่งเป็นดนตรีพื้นเมืองประเภทเครื่องประโคมเก่าแก่ของภาคใต้ซึ่งใช้บรรเลง ในงานศพ เพื่อน้อมน� ำวิญญาณของผู้ตายสักการบูชาแก่พระอิศวร ค� ำว่า “กาหลอ” คือพระอิศวร เทพแห่งความอวสานที่เรียกว่าพระกาล หรือ “ท้าวกาหลา” คู่กับนางอุมาเทวี หรือเจ้าแม่กาลี หรือ “กาหลี” ความเชื่อนี้ท� ำให้ชาวภาคใต้เชื่อว่าในป่าช้าแต่ละแห่งมีตากาหลา ยายกาหลี เป็นใหญ่