ปี-39-ฉบับที่-3

สุภาษิ ตศรี สวั สดิ์ : ค� ำสอนกุลบุตรผู้ศึ กษาในส� ำนั กสงฆ์ 244 The Journal of the Royal Institute of Thailand Vol. 39 No. 3 Jul-Sep 2014 ๒.๑.๓ ข้อปฏิบัติตนเมื่อติดตามอาจารย์เข้าไปในวัง สามเณรต้องครองผ้าให้ถูกระเบียบ ถูกต้องทั้งสีผ้าและวิธีครอง ให้ระวังพวก สังฆการีที่ชอบวางอ� ำนาจ และชอบขอ หากพอจะให้อะไรได้ก็ให้ไป คิดว่าให้ทาน จงระวังกิริยาวาจา และเอาใจพวกนี้ไว้ อนึ่ง เณรอย่าทะนงตนว่าเป็นนักบวช ให้ระวังตัวเป็นนิจ ในวังก็มีภัย ขณะรออาจารย์ อยู่ที่ทิมสงฆ์ จงคอยดูแลเด็ก ๆ ที่ตามไป อย่าให้เที่ยวซุกซนไกลตา เพราะหากไปพบบ่าวไพร่เด็ก ๆ ของพวกเจ้านายที่ในวัง อาจถูกพวกนี้หวดเอาด้วยหวายหรือไม่ก็กลุ้มรุมรังแกได้ ๒.๑.๔ ข้อปฏิบัติตนเมื่ออาจารย์จะไปกิจนิมนต์ สามเณรจงส� ำรวมระวังกิริยาอย่าให้เสียระเบียบสิกขา อย่าเที่ยวซุกซน ขณะ ที่สงฆ์สวดมนต์ อย่าเที่ยวปีนป่ายขึ้นบนต้นไม้ เป็นการกระท� ำไม่ควร ผ้าผ่อนก็จะถลกลุ่ยอุจาดตา ชาวบ้าน จะติเตียน ทุกวันนี้เขาก็ว่าศีลของสามเณรน้อยไปอยู่แล้ว จึงไม่ค่อยนับถือสามเณรเท่าภิกษุสงฆ์ หากไป แสดงพฤติกรรมไม่น่าดูเช่นนั้น เขาจะยิ่งรังเกียจ อาจถึงกับไล่จากเรือน แม้บางบ้านเขาต้อนรับดีเสมอ สงฆ์ ก็อย่าได้ทะนงตัวส� ำคัญตัวผิด ท� ำกิริยาไม่ดี ฉันหมากไปพูดจาไปจนปากเลอะ ซ�้ ำขากถ่มจนเปรอะ เปื้อนเสื่อสาด เขาจะสลดใจ และเสื่อมศรัทธา จงส� ำรวมฟังอาจารย์สวด แล้วจดจ� ำ ภายหน้าจะได้สวดเป็น ถ้ามีการฉันอาหารด้วย จงคอยดูแลอาจารย์ เช่น ยกประเคน ถวายผ้าเช็ดมือ เภสัช ขณะท่านฉันหวานก็เตรียมต� ำหมากรอไว้ เมื่อฉันเสร็จจะได้ถวายทันที ๒.๑.๕ ข้อปฏิบัติตนเมื่ออาจารย์อาพาธ เมื่ออาจารย์อาพาธ จงใส่ใจดูแลใกล้ชิดตลอดเวลา ดูแลทั้งเรื่องอาหารและ ยา ตลอดจนสังเกตอาการ เมื่อแพทย์มาไต่ถามจะได้ตอบให้ถูกต้อง การช่วยเหลือดูแลยามอาจารย์มีทุกข์ เป็นการแสดงความกตัญญู อาจารย์จะมีเมตตาให้วิชาเป็นพิเศษ ๒.๑.๖ ข้อปฏิบัติเมื่อติดตามอาจารย์ไปในการศพ เมื่อติดตามอาจารย์ไปในการศพ จงคิดอนิจจัง มองทุกอย่างให้แท้ อย่าหลง ชมเครื่องประดับศพว่าสวยงามน่าดู เพราะสิ่งนั้นปิดบังสิ่งไม่งามภายใน เมื่ออาจารย์ชักผ้าบังสุกุลแล้ว เขาถวายเครื่องไทยทาน จงช่วยรับอย่างระมัดระวัง อย่าให้ตกหล่น หากอาจารย์เข้าไปท� ำพิธีบังสุกุลในป่าช้า เมื่ออาจารย์ออกมา จงคอยรับผ้า อย่ารังเกียจผ้าที่ติดกลิ่นศพ ต้องพิจารณาให้ดี อย่าถือรูปเป็นอารมณ์ คิดว่าตัวเองตายก็เน่าเหม็นเหมือน กัน หากเห็นศพส่งกลิ่นกล้าก็อย่าแสดงอาการรังเกียจขากถ่ม จะเป็นบาป ตนตายแล้วจะเน่าเหม็นกว่าศพ ทั้งปวง เมื่อตกนรกจนสิ้นกรรมแล้วจะมาเกิดเป็นคนรูปชั่วปากเหม็น จงคิดเห็นว่าสิ่งที่แน่นอนในโลกคือ ความตาย